18 Temmuz 2007 ÇARŞAMBA
Resmî Gazete
Sayı : 26586
YÖNETMELİK
             Başbakanlık (Hazine Müsteşarlığı)’tan:
HAYAT SİGORTALARI YÖNETMELİ?İ
 
BİRİNCİ BÖLÜM
Genel Hükümler
 
             Amaç ve kapsam
             MADDE 1 – (1) Bu Yönetmeliğin amacı, sigorta ettirenlerin, 
sigortalıların ve lehdarların hak ve menfaatlerinin korunması ile hayat 
sigortacılığı faaliyetlerinin düzenlenmesi, denetlenmesi ve gözetimine ilişkin 
usûl ve esasları düzenlemektir.
             (2) Bu Yönetmelik, hayat branşında faaliyet gösteren Türkiye’de 
kurulu sigorta ve emeklilik şirketleri ile yabancı sigorta şirketlerinin 
Türkiye’deki teşkilatını kapsar.
             Dayanak
             MADDE 2 – (1) Bu Yönetmelik, 3/6/2007 tarihli ve 5684 sayılı 
Sigortacılık Kanununun 12, 16, 17 ve 32 nci maddeleri hükmüne dayanılarak 
hazırlanmıştır.
             Tanımlar
             MADDE 3 – (1) Bu Yönetmelikte geçen;
             a) Aktüer: Yatırım, finansman ve demografi konularında olasılık ve 
istatistik teorilerini uygulayarak yasal düzenlemelere uygun prim, karşılık ve 
kâr paylarını hesaplayan, tarife ve teknik esasları hazırlayan ve Müsteşarlık 
nezdinde tutulan Aktüerler Siciline kayıtlı kişiyi,
             b) Aktüeryal matematik karşılık: Şirketlerin üstlendikleri riskler 
için aldıkları risk primleri ile sigorta ettirenler ve lehdarlara olan 
yükümlülüklerinin peşin değerleri arasındaki farkı; birikim priminin de alındığı 
hayat sigortalarında ise tarife primlerinin birikime kalan kısımları ile 
teminatların bir yıldan uzun süreli verilmesi halinde tarifelerin onaylı teknik 
esaslarında belirtilen formül ve esaslara göre ayrılan aktüeryal matematik 
karşılıklar toplamını,
             c) Aracı komisyonu veya istihsal masrafı: Sigorta aracılarına 
aracılık faaliyetleri dolayısıyla ödenen miktarı veya şirketlerce yapılan 
istihsal masrafını,
             ç) Birlik: Türkiye Sigorta ve Reasürans Şirketleri Birliğini,
             d) Fesih: Taraflardan birinin sözleşmede öngörülen bazı şartları 
yerine getirmemesinden dolayı sigorta sözleşmesinin sona ermesini, 
             e) Gerçek yaş: Sigortalının nüfus cüzdanında yazılan doğum tarihine 
göre hesaplanan gün aldığı yaşı, 
             f) Gider payı: Tarifelerin hazırlanması, sigorta poliçelerinin 
düzenlenmesi, tarife primlerinin tahsil edilmesi, personel ve ilgili diğer 
giderler için hesaplanan miktarı, 
             g) Grup hayat sigortası: Bir sözleşme kapsamında bir grup insanın 
hayat sigortasının yapılmasına imkan veren sigorta türünü, 
             ğ) Hastalık düzeyi (morbidite) tabloları: Belirli bir nüfus 
topluluğunun veya belli yaş gruplarına göre sınıflandırılan kişilerin gözlem 
altında tutulması sonucu oluşturulan hastalanma, yaralanma ve malul olma 
istatistiklerine göre elde edilen tabloları,
             h) İskonto edilmiş ölüm düzeyi (komütasyon) tabloları: Ölüm düzeyi 
tablosuna göre bulunan oranların birim değer olarak kabul edilerek, bu değerlere 
teknik faiz oranı uygulanmak suretiyle elde edilen tabloları,
             ı) İştira: Aksine bir sözleşmeyle süre kısaltılmış olmadıkça en az 
üç yıllık tarife primi ödenmiş olan sigorta sözleşmesinin -sigorta ettirenin 
talebi üzerine sigorta poliçesinin geri verilmesi karşılığında- sona 
erdirilmesini,
             i) Kanun: 3/6/2007 tarihli ve 5684 sayılı Sigortacılık Kanununu,
             j) Kâr payı: Şirketlerin onaylı kâr payı teknik esaslarında 
belirtilen kâr payı dağıtım sistemine göre hesapladıkları -teknik faiz ile 
garanti edilen kısmın da dahil olduğu- miktar ile önceki yıllara ait birikmiş 
kâr payı karşılıklarının toplamını,
             k) Lehdar: Lehine sigorta sözleşmesi yapılan kişiyi,
             l) Matematik karşılık: Yürürlükte bulunan her bir sözleşme için 
tarifedeki teknik esaslara göre ayrı ayrı hesaplanan aktüeryal matematik 
karşılıklar ve kâr payı karşılıkları toplamını,
             m) Müsteşarlık: Hazine Müsteşarlığını,
             n) Ortalama yaş: Grup hayat sigortasına dahil sigortalıların her 
birinin gerçek yaşı ve sigorta bedeli dikkate alınarak hesaplanan yaş 
ortalamasını,
             o) Ölüm düzeyi (mortalite) tabloları: Belirli bir nüfus 
topluluğunun gözlem altında tutulması sonucunda oluşturulan, yaşama ve ölüm 
istatistiklerine göre elde edilen sonuçlardan, her bir yaşta bir yıl içerisinde 
hayatta kalacak ve ölecek kişilerin sayısının öngörüldüğü tabloları,
             ö) Sigorta ettiren: Sigortalının menfaatini sigortacı nezdinde 
sigortalayan kişiyi,
             p) Sigortalı: Hayatı üzerine sigorta sözleşmesi yapılan kişiyi,
             r) Şirket: Hayat branşında faaliyet gösteren Türkiye’de kurulmuş 
sigorta ve emeklilik şirketleri ile yabancı sigorta şirketlerinin Türkiye’deki 
teşkilatını,
             s) Teknik faiz: Teknik karşılıklar, risk primi ve kâr payı 
karşılıklarının garanti edilen kısmının hesaplanmasında kullanılan faiz oranını,
             ş) Tüketici fiyatları endeksi (TÜFE): Türkiye İstatistik Kurumu 
tarafından açıklanan tüketici fiyatları endeksini,
             ifade eder.
İKİNCİ BÖLÜM
Hayat Sigortası Teknik Esasları ve Kâr Payı
             Tarife primi
             MADDE 4 – (1) Tarife primi; risk primi, gider payı, aracı komisyonu 
(veya istihsal masrafı) ile varsa birikim primini içeren miktardır. 
             Risk primi
             MADDE 5 – (1) Ölüm ve/veya yaşama ihtimallerine bağlı teminatlar 
ile ek olarak ferdi kaza, hastalık sonucu maluliyet ve tehlikeli hastalıklar 
gibi teminatların da verildiği hayat sigortaları için sigortalıların gerçek 
yaşlarına ve riski etkileyen diğer kişisel özelliklerine göre hesaplanan 
primdir.
             Birikim primi
             MADDE 6 – (1) Hayat sigortaları için risk primi dışında yatırım 
amacıyla alınan primdir. Birikim primi, tarife priminin birikime kalan kısmıdır.
             Gider payı
             MADDE 7 – (1) Gider payı, risk priminin % 10’unu geçemez. 
Müsteşarlık, tarifelerin özelliklerine göre söz konusu azami oranı % 50 oranında 
arttırmaya veya azaltmaya yetkilidir.
             Aracı komisyonu veya istihsal masrafı
             MADDE 8 – (1) Hayat sigortalarında aracı komisyonu taraflar 
arasında serbestçe belirlenir. 
             (2) Birikim priminin alındığı hayat sigortalarında;
             a) Aracı komisyonunun (veya istihsal masrafının) sigorta 
ettirenlere yansıtılabilecek kısmı  yıllık tarife priminin % 10’unu aşamaz.
             b) Aracı komisyonunun (veya istihsal masrafının) yıllık tarife 
primi üzerinden sigorta ettirenlere yansıtılabilecek oranlarının toplamı sigorta 
süresi boyunca % 50’yi geçemez.
             (3) Ölüm ihtimaline bağlı yapılan yıllık ferdi ve grup hayat 
sigortalarında, aracı komisyonunun (veya istihsal masrafının) sigorta 
ettirenlere yansıtılabilecek kısmı yıllık tarife priminin % 25’ini aşamaz. 
             (4) Diğer ferdi ve grup sigortaları için aracı komisyonunun (veya 
istihsal masrafının) sigorta ettirenlere yansıtılabilecek kısmı tek prim ödeme 
durumunda tarife priminin % 15’ini, diğer hallerde ise her yılki tarife priminin 
% 20’sini geçemez.
             İşletme masrafı
             MADDE 9 – (1) Şirket kâr payına esas teşkil eden matematik karşılık 
gelirlerinden, kâr payı oranının teknik faiz oranını aşması kaydıyla, azami % 15 
işletme masrafı kesintisi yapabilir. 
             Teknik faiz
             MADDE 10 – (1) İskonto edilmiş ölüm düzeyi (komütasyon) tabloları 
ve kâr payı karşılıklarının garanti edilen kısmının hesaplanmasında kullanılan 
teknik faiz oranları farklı olabilir.
             (2) Teknik faiz oranı ihtiyatlı olarak seçilir. Bir yıllık hayat 
sigortalarında teknik faiz oranı, bir yıldan uzun süreli hayat sigortalarına 
göre farklı oranda belirlenebilir.
             (3) Müsteşarlık teknik faiz oranlarının asgari ve azami sınırlarını 
belirleyebilir. 
             (4) Sözleşme süresince teknik faiz oranı sigortalı aleyhine 
değiştirilemez.
             Ölüm düzeyi ve hastalık düzeyi tabloları
             MADDE 11 – (1) Risk priminin belirlenmesinde kullanılan ölüm 
düzeyi, iskonto edilmiş ölüm düzeyi ve hastalık düzeyi tabloları ihtiyatlı 
olarak seçilir. Müsteşarlık ölüm düzeyi ve hastalık düzeyi tablolarını 
şirketlerin portföylerinin sonuçlarına, Birlik veya Türkiye İstatistik Kurumu 
verilerine göre belirleyebilir. 
             (2) En az 10 yıllık istatistiki verileri bulunan ve anılan 
tablolarda kendi portföy sonuçlarına göre değişiklik yapmak isteyen şirketler, 
oluşturacakları ölüm düzeyi ve hastalık düzeyi tablolarını ilgili istatistiki 
veriler, hesaplama yöntemi ve varsayımları ile birlikte onaylanmak üzere 
Müsteşarlığa gönderir.
             Sigorta süresi
             MADDE 12 – (1) Birikim priminin alındığı hayat sigortalarında 
sigorta süresi 10 yıldan az olamaz. Tarifedeki azami yaş sınırının sigortalının 
yaşı nedeniyle bu sürenin altında olması durumunda sigorta süresi daha kısa 
olabilir.
             Hayat sigortası tarifesi
             MADDE 13 – (1) Hayat sigortası tarifesi, risk primi, varsa birikim 
primi, gider payı, aracı komisyonu (veya istihsal masrafı), iştira, tenzil, 
ikraz ile matematik karşılıkların hesaplanmasına esas teşkil eden formüllerin 
yer aldığı teknik esaslardan ve özel şartlardan oluşur.
             (2) Şirketler, hayat sigortası tarifeleri ile kâr payı teknik 
esaslarını aşağıdaki ana ilkeleri kapsayacak şekilde düzenleyerek belirtilen 
bilgi ve belgelerle birlikte onaylanmak üzere Müsteşarlığa gönderir.
             a) Sigorta tarifesinin adı, konusu ve verilen teminatlar açık bir 
şekilde belirtilmeli ve içerik olarak birbirleriyle uyumlu olmalıdır.
             b) Sigorta teminatları, ekonomik koşullar ile sigorta ettirenlerin 
taleplerine göre şirketin kabulü halinde değişebilir veya değişik seçenekler 
içeren bir yapıda düzenlenebilir.
             c) Sigorta teminatlarının ve birikimlerin korunmasını sağlamak 
amacıyla bir varlığa veya varlık grubuna endeksli sigortalarda teminatlar ve 
primler de aynı endekse göre belirlenir. Tarifelerin teknik esasları 
endekslemeye yönelik değişiklikleri içerecek yapıda olmak zorundadır. 
             ç) Tarife ve kâr payı teknik esaslarında kullanılan her tür işaret, 
kısaltma ve sembollerin anlamı teknik esasların başlangıç bölümünde açıkça 
belirtilir. Müsteşarlık teknik esaslarda kullanılan her tür işaret, kısaltma ve 
sembollerin standart hale getirilmesi için usûl ve esaslar belirleyebilir.
             d) Risk primi Müsteşarlıkça uygun görülen ölüm düzeyi, iskonto 
edilmiş ölüm düzeyi ve hastalık düzeyi tablolarına göre hesaplanır. Tarifelerde 
risk primi unsurunun bulunması zorunludur. 
             e) Ölüm ihtimaline bağlı grup hayat sigortalarında Müsteşarlıkça 
belirlenecek esaslar çerçevesinde her yıl hesaplanarak güncelleştirilmesi 
kaydıyla ortalama yaş kullanılabilir. Ortalama yaşın belirlenmesinde kullanılan 
veri ve hesaplama yöntemi Müsteşarlığa gönderilir. Grup hayat sigortalarına 
ilişkin esaslar Müsteşarlıkça belirlenir.
             f) Tarifede kullanılan teknik faiz ve ölüm düzeyi tablosunun 
belirlenme kriterleri açıkça belirtilir. Müsteşarlık tarifede belirlenen teknik 
faiz ve ölüm düzeyi tablosunun değiştirilmesini isteyebilir.
             g) İşletme masrafı oranı, kâr payı dağıtım planı ile bir varlık 
grubuna endeksli sözleşmeler için varlıkların oranları tarifelere ait kâr payı 
teknik esaslarında belirtilir. 
             ğ) Birikim priminin alınmadığı tarifelerde varsa aktüeryal 
matematik karşılıklara istinaden kâr payı dağıtılıp dağıtılmayacağı ifade 
edilir. Kâr payı dağıtılması hali kâr payı teknik esaslarında düzenlenir.
             h) Bir yıldan uzun süreli hayat sigortalarına ek olarak bir yıldan 
uzun süreli ek teminatların verildiği hallerde, hayat sigortaları matematik 
karşılıkları ek teminatlara ilişkin aktüeryal esaslara göre belirlenen 
karşılıkları da içermelidir.
             ı) Yabancı para veya bir varlığa endeksli tarifelerin Yeni Türk 
Lirası üzerinden yapılan tarifelere veya diğer bir varlığa endeksli tarifelere 
dönüştürülüp dönüştürülemeyeceği ve buna ilişkin uygulama esasları açık olarak 
yazılır. 
             i) Tarifeye ait gider payı ve aracı komisyonu (veya istihsal 
masrafı) oranı belirtilir.
             j) Teknik esaslara göre hesaplanan prim ve matematik karşılık 
tabloları tarife ekinde Müsteşarlığa gönderilir.
             k) Müsteşarlık, tarife ve kâr payı teknik esaslarına ilişkin 
muhtelif hesap tabloları ile gerekli görülen diğer bilgi ve belgeleri yazılı ve 
elektronik kopya olarak şirketlerden isteyebilir. Yapılacak inceleme neticesinde 
Müsteşarlık teknik esaslarda değişiklik yapılmasını talep edebilir.
             l) Tarife konusu ürünün sunulması düşünülen hedef kitle, hedef 
kitlenin genel özellikleri, beklenen pazar payı, devamlılığa ilişkin öngörüler 
ve ürüne ilişkin kârlılık analizi açıklamalı olarak tarife ekinde Müsteşarlığa 
gönderilir.
             Tarifelerin onaylanması
             MADDE 14 – (1) Hayat sigortası ile bir yıldan uzun süreli ferdî 
kaza, sağlık ve hastalık sigortası tarifelerinin uygulamaya konulabilmesi 
Müsteşarlığın onayına bağlıdır. Onaylanmak üzere Müsteşarlığa gönderilen 
tarifeler ile kâr payı teknik esasları; risk primi hesabında kullanılan ölüm 
düzeyi, iskonto edilmiş ölüm düzeyi ve hastalık düzeyi tabloları ile teknik 
esasların ekinde gönderilmesi Müsteşarlıkça gerekli görülen diğer bilgi ve 
belgeler aktüer tarafından imzalanır. 
             (2) Tarifelerin esas ve şartları sigortacılık mevzuatına aykırı 
olamaz. İlk defa uygulamaya konulacak tarifelere ilişkin başvuru formu, sigorta 
ettiren ve sigortalının hak ve yükümlülükleri hakkında bilgi vermek amacıyla 
şirket tarafından hazırlanan dokümanların bir örneği ile örnek sigorta 
sözleşmesi değerlendirilmek üzere Müsteşarlığa gönderilir. 
             (3) Müsteşarlık, tarife esas ve şartları ile 2 nci fıkrada 
belirtilen belgelerde mevzuata ve sigortacılık esaslarına aykırı bulunan veya 
sigorta ettirenler, sigortalılar ve lehdarlarının hak ve menfaatlerinin 
korunması açısından uygulanmalarında sakınca görülen hususların değiştirilmesini 
talep edebilir.
             (4) Onaylı tarife ve kâr payı teknik esaslarında yapılması talep 
edilen değişiklikler, gerekçeleri ile birlikte aktüer tarafından imzalanmış 
olarak onaylanmak üzere Müsteşarlığa gönderilir. 
             (5) 13 üncü maddenin ikinci fıkrasında belirtilen esaslara uymayan 
tasdik talepleri ilgili şirkete iade edilir.
             (6) Tarife ve kâr payı teknik esasları ile onaylı teknik esaslarda 
yapılan değişikliklerin elektronik kopyaları, söz konusu onayların şirkete 
tebliğ tarihinden itibaren en geç 10 iş günü içerisinde şirket tarafından 
Müsteşarlığa gönderilir.
             Sigortalının değişmesi
             MADDE 15 – (1) Sigorta şirketi ve sigorta ettiren anlaşarak 
sigortalıyı değiştirebilirler. Ancak, bu durum tarifede yer alan hesaplamalarda 
bir değişiklik gerektiriyorsa hesaplamalar yeni sigortalı esas alınarak tekrar 
yapılır.
             Hayat sigortaları ilk primi
             MADDE 16 – (1) Hayat sigorta sözleşmelerinin yapılmasına dair 
teklifnamenin şirkete ulaştığı tarihten itibaren 30 gün içerisinde şirket 
tarafından reddedilmemesi halinde sigorta sözleşmesi yapılmış olur.
             (2) Sözleşme yapılmadan önce tahsil edilen paralar sözleşmenin 
kurulmasından sonra tarife primi veya tarife priminin ilk taksiti olarak kabul 
ya da tarife priminin ilk taksitine mahsup edilir.
             (3) Teklifin şirketçe kabul edilmemesi halinde, sözleşmenin 
yapılmasından önce alınan paralar hiçbir kesinti yapılmadan derhal ilgiliye iade 
edilir.
             Tarife priminin ödenmesi ve kâr payı
             MADDE 17 – (1) Tarife primi nakden veya diğer ödeme araçlarıyla 
ödenebilir.  
             (2) Şirketler, birikim priminin alındığı her sigorta sözleşmesine, 
tarife primlerinin birikime kalan kısmının şirketin serbest hesaplarına 
intikalini takip eden ilk iş gününden itibaren sözleşmenin sona erdiği tarihe 
kadar gün esasına göre kâr payı dağıtmak zorundadırlar.
             Yatırıma yönlendirilecek miktar
             MADDE 18 – (1) Şirketler, kâr payına esas teşkil eden, önceki 
yıllara ilişkin matematik karşılıklar ile cari yıla ait tahsilat esaslı 
matematik karşılıkların toplamını günlük olarak yatırıma yönlendirmek 
zorundadır.
             Kâr payının hesaplanması
             MADDE 19 – (1) Kâr payları, sigorta ettirenler tarafından ödenen 
tarife  primlerinin birikime kalan kısmının şirketin serbest hesaplarına 
intikalini takip eden ilk iş gününden itibaren matematik karşılık olarak 
gösterilen varlıkların getirileri üzerinden her bir sözleşme için ilgili teknik 
esaslara göre ayrı ayrı hesaplanır. 
             (2) Ölüm ve/veya yaşama ihtimallerine bağlı sigortalara kâr payı 
verilmesi halinde kâr payına ilişkin esas ve usûller kâr payı teknik esaslarında 
belirtilir.
             (3) Şirketin birden fazla kâr payı dağıtım esaslarının veya tarife 
grubunun olması halinde bunlara ilişkin tüm işlemler ayrı hesaplarda takip 
edilir. Bir varlığa veya varlık grubuna endeksli sigortalara ait kâr payı 
dağıtım esasları tarifelerin özelliklerine göre yapılır.
             Kâr payı oranı ve ilanı
             MADDE 20 – (1) Kâr payı oranı, matematik karşılıkların yatırıldığı 
varlıklardan yıl içerisinde elde edilen gelirlerin bu Yönetmelik hükümlerine ve 
genel kabul görmüş muhasebe kurallarına göre hesaplanan net yatırım geliri 
oranıdır. Kâr payı oranı her bir tarife grubu veya kâr payı teknik esası için 
ayrı olarak hesaplanır.
             (2) Şirketler, hayat sigortaları matematik karşılıklarının net 
yatırım geliri oranlarının teknik faiz oranını ve TÜFE artış oranını aşması için 
gerekli tedbirleri alırlar.
             (3) Dağıtılacak kâr payı oranları, Türkiye genelinde basımı ve 
dağıtımı yapılan günlük en az bir gazetede ve şirket internet sitesinde ilân 
edilir. Şirketin tarife gruplarına veya kâr payı esasları farklı olan tarifeler 
için farklı kâr payı oranları hesapladığı durumlarda her oran aynı şekilde ve 
birlikte ilân edilir. Duyurunun yapıldığı gazetenin bir nüshası şirket 
tarafından Müsteşarlığa gönderilir.
             (4) Yıllık net kâr payı oranının TÜFE artış oranından veya 
-yükümlülüklerin yabancı paraya endeksli olması halinde- ilgili yabancı paranın 
Yeni Türk Lirası karşılığının artış oranından düşük gerçekleşmesi durumunda, 
üçüncü fıkrada belirtilen kâr payı oranı ilânı için Müsteşarlığın uygunluk 
görüşü aranır. Ayrıca, yatırım gelirlerinin düşük gerçekleşmesinin gerekçelerini 
ve alınan tedbirleri içeren rapor aktüer tarafından hazırlanarak şirket genel 
müdürü imzasıyla Müsteşarlığa gönderilir. Bu durumda, şirketin matematik 
karşılıklarını yatıracağı varlıklara Müsteşarlığın belirleyeceği usûl ve esaslar 
çerçevesinde sınırlandırmalar getirilebilir.
             (5) Birikim priminin alındığı hayat sigortalarında en az beş yıldan 
beri yürürlükte olan sigorta sözleşmeleri için birikim miktarı, yatırım 
gelirleri ve ilgili diğer bilgiler sigorta ettirene şirket tarafından yılda en 
az bir kez gönderilir. Sigorta ettirenin elektronik ortamda bilgilendirilmeyi 
tercih etmesi halinde yazılı bildirim şartı aranmaz.
ÜÇÜNCÜ BÖLÜM
Hayat Sigortası Portföyü ve Aktüerler 
             Hayat sigortası portföyü 
             MADDE 21 – (1) Şirketlerin hayat sigortası portföyüne ilişkin, 
içeriği ve gönderilme dönemleri Müsteşarlıkça belirlenecek istatistikî bilgi, 
veri ve tablolar şirketlerce hazırlanarak Müsteşarlığa gönderilir.
             Fesihler
             MADDE 22 – (1) Şirketler, sözleşmelerin fesih nedenlerinin 
azaltılması ile devamlılığın sağlanması için gerekli tedbirleri alır. 
             (2) İştira süresi dolmadan feshedilen sözleşmelerde fesih tarihine 
kadar ödenmiş tarife primlerinin varsa birikime kalan kısımları ile birikim 
primine ilişkin kâr payı karşılıklarının toplamı, söz konusu toplam tutar 
üzerinden yapılabilecek azami % 3 oranındaki kesinti ve ilgili vergiler 
düşüldükten sonra sigorta ettirene iade edilir.
             Aktüerler ve aktüerya raporu
             MADDE 23 – (1) Şirketler sigortacılık faaliyetlerinin hacmi ile 
orantılı olarak yeterli sayıda aktüer istihdam ederler. 
             (2) Aktüerler, mesleklerinin icrası sırasında onayladıkları 
belgelerin, yaptıkları hesaplamaların ve düzenledikleri tabloların ilgili 
kişilerin hak ve menfaatlerini olumsuz yönde etkilememesi, ilgili kurumların 
mali bünyelerini zayıflatmaması ve mevzuat ile aktüerya ilkelerine uygun 
olmasından sorumludurlar.
             (3) Aktüer, şirketin hayat sigortacılığı faaliyetleri ile ilgili 
olarak yıl sonu itibariyle hazırladığı "Aktüerya Raporu"nu şirket genel müdürü 
tarafından imzalanmış bir yazı ile birlikte her yılın en geç Nisan ayı sonuna 
kadar Müsteşarlığa göndermek zorundadır.
             (4) Aktüerya raporunun içeriğine ilişkin esas ve usûller 
Müsteşarlıkça belirlenir.
             (5) Şirketler istihdam ettiği ve/veya hizmet aldığı aktüerlerin 
listesini her takvim yılının başında Müsteşarlığa gönderir. Söz konusu listedeki 
değişiklikler, değişiklik tarihinden itibaren en geç 10 iş günü içinde 
şirketlerce Müsteşarlığa bildirilir. 
             (6) Birden fazla aktüerle çalışılması halinde, 20 nci maddenin 
dördüncü fıkrasında belirtilen rapor ile aktüerya raporunun  ve Müsteşarlıkça 
talep edilebilecek diğer bildirim ile raporların hazırlanması için aktüerlerden 
biri şirket tarafından görevlendirilir.
DÖRDÜNCÜ BÖLÜM
Çeşitli ve Son Hükümler
             Onaylanmış teknik esaslar
             GEÇİCİ MADDE 1 – (1) Bu Yönetmeliğin yürürlüğe girmesinden önce 
yürürlükteki mevzuata uygun olarak düzenlenen tarifeler ve kâr payı teknik 
esasları, 5/11/2007 tarihinden itibaren herhangi bir idari işleme gerek 
olmaksızın bu Yönetmelik hükümlerine uygun olarak yürütülür.
             Yürürlükten kaldırılan yönetmelik
             MADDE 24 – (1) 9/12/1996 tarihli ve 22842 sayılı Resmî Gazete’de 
yayımlanan Hayat Sigortaları Yönetmeliği yürürlükten kaldırılmıştır.
             Yürürlük
             MADDE 25 – (1) Bu Yönetmelik yayımı tarihinde yürürlüğe girer.
             Yürütme
             MADDE 26 – (1) Bu Yönetmelik hükümlerini Hazine Müsteşarlığının 
bağlı olduğu Bakan yürütür.