T.C

DANIŞTAY

Altıncı Daire

Esas No:2001/192

Karar No:2002/1517

Özeti : Köy konağı ve muhtarlık binasının ruhsat gerektiren yapılardan olduğu 3194/27 madde kapsamında olma­dığı hk.-DKD.1

Temyiz İsteminde Bulunan        : ... Muhtarlığı adına ...

Vekili                                                     : Av. ...

Karşı Taraf                                           : ... Valiliği

İstemin Özeti                                       :  ... 4.İdare Mahkemesinin  8.9.2000 günlü,

E:1999/544,K:2000/618 sayılı kararının usul ve yasaya aykırı olduğu öne sürülerek bozulması istenilmektedir.

Savunmanın Özeti                              : Savunma verilmemiştir.

Danıştay Tetkik Hakimi Elif Emel Çelik'in Düşüncesi: Temyiz isteminin reddi ile mahkeme kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

Danıştay Savcısı Habİbe Ünal'ın Düşüncesi                          : Temyiz dilekçesinde öne

sürülen hususlar, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 49.maddesinin 1.fıkrasında belirtilen nedenlerden hiçbirisine uymayıp idare mahkemesince verilen kararın dayandığı hukuki ve yasal nedenler karşısında anılan kararın bozulmasını gerektirir nitelikte görülmemektedir.

Açıklanan nedenlerle temyiz isteminin reddiyle idare mahkemesi kararının onanmasının uygun olacağı düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Karar veren Danıştay Altıncı Dairesince Tetkik Hakiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra işin gereği görüşüldü:

Dava, ... İli, ... İlçesi,... Köyü, ... Mevkii, ... pafta, ... ve ... parseller ile dere yatağı üzerine yapılan yapının 3194 sayılı Yasanın 32.  maddesi uyarınca yıktırılmasına ilişkin

22.4.1999 günlü, 89 sayılı il lidare kurulu kararının iptali istemiyle açılmış; İdare Mahkemesince, mahallinde yaptırılan keşif ve bilirkişi incelemesi sonucu düzenlenen rapor ile dosyadaki bilgi ve belgelerin birlikte incelenmesinden 3194 sayılı Yasanın 27. maddesi kapsamında olan ve dere içine inşa edilen köy konağının meydana gelecek bir sel taşkınında taşıyıcı duvarlarının hasar görerek stabilitesini yitirebileceği ve tehlike arz edeceği, yer seçiminin fenne uygun olmadığı sonucuna varıldığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiş, bu karar davacı tarafından temyiz edilmiştir.

3194 sayılı Yasanın 27. maddesinde, belediye ve mücavir alanlar dışında köy nüfusuna kayıtlı ve köyde sürekli oturanların köy yerleşik alanları ve civarında ve mezralarda yaptıracağı konut, hayvancılık veya tarımsal amaçlı yapılar için inşaat ve iskan ruhsatı aranmaz, ancak yapının fen ve sağlık kurallarına uygun olması ve muhtarlıktan izin alınması gerekir, hükmü yer almıştır.

Uyuşmazlık konusu köy konağı ve muhtarlık binası anılan maddede sayılmadığından inşaası için ruhsat gerektiren yapılardandır. Dosyadaki bilirkişi raporunun incelenmesinden ise 7.5.1998 günlü tutanakla tespit edilerek mühürlenen ruhsatsız inşaatın dere yatağı içine inşa edilmiş olması nedeniyle ruhsata bağlanmasının mümkün olmadığı anlaşıldığından, tesis edilen dava konusu yıkım işleminde hukuka aykırılık bulunmamaktadır.

Bu durumda, davanın reddine ilişkin mahkeme kararında sonucu itibariyle isabetsizlik görülmemiştir.

Açıklanan nedenlerle temyize konu İzmir 4.İdare Mahkemesinin 8.9.2000 günlü, E:1999/544 K:2000/618 sayılı kararının yukarıda belirtilen gerekçeyle ONANMASINA, ..., dosyanın adı geçen mahkemeye gönderilmesine 13.3.2002 gününde oybirliğiyle karar verildi.

 

 

T.C.

DANIŞTAY

Altıncı Daire

Esas No : 2001/4142

Karar No : 2002/5462                                                                        '

Özeti : Plan değişikliğinin iptalinin inşaat ruhsatının kendi­liğinden iptali sonucunu doğurmayacağı açık olduğundan, hukuken geçerli inşaat ruhsatına dayalı olarak yapılan 4. katın yıkımına ilişkin işlem mevzuata uyarlık bulunmadığı hk.-DKD.1

Temyiz İsteminde Bulunan              : S.S. ... Konut Yapı Kooperatifi

Vekili                                                   : Av....

Karşı Taraf                                          :... Belediye Başkanlığı

Vekili                                                   : Av. ...

İstemin Özeti                                       : İzmir 3. İdare Mahkemesinin 22.2.2001 günlü,

E:2000/397,  K:2001/143  sayılı  kararının  usul ve yasaya aykırı  olduğu ileri  sürülerek bozulması istenilmektedir

Savunmanın Özeti                              :Temyiz edilen kararda bozma nedenlerinden

hiçbiri bulunmadığından, usul ve kanuna uygun oian kararın onanması gerektiği savunulmaktadır.

Danıştay Tetkik Hakimi Özlem Şimşek'in Düşüncesi :Dava konusu işlemle yıkımına karar verilen 4. kata ait ruhsatın davalı idarece iptal edildiğine ilişkin herhangi bir bilgi ve belgenin dosyaya sunulmamış olması karşısında, hukuken geçerli olan inşaat ruhsatına dayalı olarak yapılan 4. katın yıkımına ilişkin işlemde mevzuata uyarlık bulunmadığından, aksi yöndeki İdare Mahkemesi kararının bozulması gerektiği düşünülmektedir.

Danıştay Savcısı Nevzat Özgür'ün Düşüncesi                               : Temyiz dilekçesinde

Öne sürüten hususlar, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 49. maddesinin 1. fıkrasında belirtilen nedenlerden hiçbirisine uymayıp İdare Mahkemesince verilen kararın dayandığı hukuki ve yasal nedenler karşısında anılan kararın bozulmasını gerektirir nitelikte görülmemektedir.

Açıklanan nedenlerle, temyiz isteminin reddiyle İdare Mahkemesi kararının onanmasının uygun olacağı düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Karar veren Danıştay Altıncı Dairesince Tetkik Hakiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra işin gereği görüşüldü:

Dava, ..., ... İlçesi, ... Mahallesi, ... ada. ... sayılı parsel üzerinde bulunan yapının 4..katının ruhsatsız olduğundan bahisle 3194 sayılı İmar Kanununun 32. maddesi uyarınca yıkımına ilişkin 16.2.2000 günlü, 77 sayılı belediye encümeni kararının iptali İstemiyle açılmış; İdare Mahkemesince, bir kat iiave inşaat imkanı tanınmasına ilişkin 6.5.1994 günlü, 54 sayılı belediye meclisi kararı üzerine ilave kat inşaatı için 14.2.1995 günlü İnşaat ruhsatının alındığı ancak anılan belediye meclisi kararının İzmir 2.İdare Mahkemesi'nin 13.3.1996 günlü, K:1996/196 sayılı kararla iptal edildiği ve bu kararın Danıştay 6.Dairesinin 24,4.1997 günlü, K:1997/3871 sayılı kararıyla onandığı, yapı kullanma izni başvurusunun reddedildiği ve anılan taşınmazın 13.1.2000 gününde mühürlendiği, bu durumda dava konusu yıkım işleminin yargı kararı ile ortadan kalkan imar planı değişikliği sonucu ruhsata aykırı bir duruma gelen yapının yasal hale getirilmesinden ibaret olduğu, davacının usulüne uygun olarak aldığı inşaat ruhsatının davacıya kazanılmış hak sağlamayacağı nedeniyle dava konusu işlemde hukuka aykırılık bulunmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiş, bu karar davacı tarafından temyiz edilmiştir.

3194 sayılı İmar Kanunu'nun 32. maddesinde, bu Kanun hükümlerine göre ruhsat alınmadan yapılabilecek yapılar hariç, ruhsatsız yapılar ile ruhsat ve eklerine aykırı yapılan yapıların ilgili idarece yıktırılacağı öngörülmüştür.

Dosyanın incelenmesinden, 27.1.1993 tarihinde zemin + 3 kat için inşaat ruhsatı alındığı, 6.5.1994 günlü 54 sayılı belediye meclisi kararıyla mevcut gabariye bir kat ilave inşaat imkanı tanınması üzerine 14.2.1995 gününde iiave kat için inşaat ruhsatı alındığı, ancak bir kat ilave inşaat hakkı tanıyan 6.5.1994 günlü, 54 sayılı belediye meclisi kararının açılan dava sonucu mahkemece iptal edilmesi üzerine 13.1.2000 gününde yapının mühürlendiği ve dava konusu işlem ile 4. katın ruhsatsız duruma geldiğinden bahisle yıkımına karar verildiği anlaşılmaktadır.

Dava konusu olayda, yıkımına karar verilen 4. kat için düzenlenen inşaat ruhsatının dayanağı olan imar planı değişikliğinin yargı kararı ile iptal edilmiş olmasının, bu plan değişikliği esas alınarak verilen inşaat ruhsatının da kendiliğinden hükümsüz kalması sonucunu doğurmayacağı a gıktır. Ayrıca davalı idare tarafından da söz konusu 4. kat için düzenlenen inşaat ruhsatının iptal edildiğine ilişkin herhangi bir bilgi ve belge dosyaya sunulmamıştır.

Bu durumda, hukuken geçerli olan inşaat ruhsatına dayalı olarak yapılan 4. katın yıkımına ilişkin işlemde mevzuata uyarlık bulunmadığından, aksi yöndeki İdare Mahkemesi kararında yasal isabet görülmemiştir.

Açıklanan nedenlerle; İzmir 3. İdare Mahkemesinin 22.2.2001 günlü, E:2000/397, K:2001/143 sayılı kararının BOZULMASINA, ..., dosyanın adı geçen mahkemeye gönderilmesine 21.11.2002 gününde oybirliğiyle karar verildi.

 

T.C.

DANIŞTAY

Altıncı Daire

Esas No   : 2002/946

Karar No   : 2003/4410

Özeti: 1 50000 ve 1/25000 ölçekli planlarda Üniversite alanı olarak belirlenen taşınmazlarda yapılan kamu binası niteliğindeki vakıf üniversitesine ait binaların yıktırılmasına ilişkin belediye encümeni kararının İptali istemiyle açılan davada, 1/50000 ve 1/25000 ölçekli planlarına uygun olarak hazırlanan 1/5000 ve 1/1000 ölçekli imar planlarının 3194 sayılı İmar Kanununun 9.maddesine göre Bayındırlık ve İskan Bakanlığınca ve daha önceden belediyeye sunulan aynı doğrultudaki 1/5000 ve 1/1000 ölçekli imar planlarının da ilgili belediyelerce onaylanıp onaylanmadığının araştırılması suretiyle karar verilmesi gerektiği hakkında.-DKD.3

Temyiz İsteminde Bulunan: ... Üniversitesi Rektörlüğü
Vekili                     : Av. ...

Karşı Taraf        : ... Belediye Başkanlığı
Vekili                     : Av. ...

İstemin Özeti : İstanbul 1. İdare Mahkemesinin 1.11.2001 günlü, E:2000/1135, K:2001/1376 sayılı kararının usul ve yasaya aykırı olduğu öne sürülerek bozulması istenilmektedir.

Savunmanın Özeti: Temyiz edilen kararda bozma nedenlerinden hiçbiri bulunmadığından, usul ve kanuna uygun olan kararın onanması gerektiği savunulmaktadır.

Danıştay Tetkik Hakimi Selçuk Topal'ın Düşüncesi: Davacı tarafından nazım ve uygulama imar planlarının 3194 sayılı İmar Kanununun 9. maddesi uyarınca onaylanması için Bayındırlık ve İskan Bakanlığına başvurulduğu belirtildiğinden, bakanlık tarafından nazım ve uygulama imar planlarının onaylanıp onaylanmadığının araştırılması suretiyle karar verilmek üzere temyize konu idare mahkemesi kararının bozulmasının uygun olacağı düşünülmektedir.

Danıştay Savcısı Sedat Larlar'ın Düşüncesi: Temyiz dilekçesinde öne sürülen hususlar, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 49. maddesinin 1. fıkrasında belirtilen nedenlerden hiçbirisine uymayıp İdare Mahkemesince verilen kararın dayandığı hukuki ve yasal nedenler karşısında anılan kararın bozulmasını gerektirir nitelikte görülmemektedir.

Açıklanan nedenlerle, temyiz isteminin reddiyle İdare Mahkemesi kararının onanmasının uygun olacağı düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Karar veren Danıştay Altıncı Dairesince Tetkik Hakiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra işin gereği görüşüldü:

Dava, ..., ..., ... Mahallesi, 181 pafta, 1387-1773 ada, 3-4 sayılı parsellerde bulunan üniversite binalarının 3194 sayılı İmar Kanununun 32. maddesi uyarınca yıktırılmasına ilişkin 12.4.2000 günlü, 230 sayılı belediye encümeni kararının iptali istemiyle açılmış; idare mahkemesince, mülkiyeti ... Üniversitesine ait olan dava konusu taşınmazların 1/50000 ve 1/25000 ölçekli nazım imar planlarında orman alanında kalmakta iken 5.6.2000 tarihinde onaylanan plan değişikliği ile üniversite alanına dönüştürüldüğü, plan notunda ise 1/5000 ve 1/1000 ölçekli nazım ve uygulama imar planları onaylanmadan İnşaat uygulamasına geçilemeyeceğinin öngörüldüğü; 1/5000 ölçekli nazım İmar planı onaysız olduğundan 1/1000 ölçekli uygulama İmar planının da onaylanmadığı ve inşaat ruhsatı alınması için de davalı idareye bir başvurunun da olmadığı anlaşıldığından, inşaat ruhsatı bulunmayan binaların yıktırılmasına ilişkin dava konusu işlemde mevzuata aykırılık bulunmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiş; karar davacı tarafından temyiz edilmiştir.

3194 sayılı İmar Kanununun 5. maddesinde "Resmi bina" tanımı yapılmamış; ancak, maddenin son fıkrasında, bu Kanunda geçen diğer deyimlerin Bakanlıkça hazırlanacak yönetmelikte tarif edileceği öngörülmüş, Bayındırlık ve İskan Bakanlığınca hazırlanarak 2.11.1985 günlü, 18916 Mükerrer Resmi Gazete'de yayımlanan Plansız Alanlar İmar Yönetmeliğinde ve 3030 sayılı Kanun Kapsamı Dışında Kalan Belediyeler Tip İmar Yönetmeliğinde ise Resmi bina: "Genel, katma ve özel bütçeli idarelerle, il özel idaresi ve belediyeye veya bu kurumlarca sermayesinin yarısından fazlası karşılanan kurumlara, kanunla veya kanunun verdiği yetki ile kurulmuş kamu tüzel kişilerine ait bina ve tesislerdir." şeklinde tanımlanmıştır.

3194 sayılı Yasanın 9. maddesinde de: "Bakanlık gerekli görülen hallerde, kamu yapıları İle ilgili imar planı ve değişikliklerinin, umumi hayata müessir afetler dolayısıyla veya toplu konut uygulaması veya Gecekondu Kanununun uygulanması amacıyla yapılması gereken planların ve plan değişikliklerinin, birden fazla belediyeyi ilgilendiren metropoliten imar planlarının veya içerisinden veya civarından demiryolu veya karayolu geçen, hava meydanı bulunan veya havayolu veya denizyolu bağlantısı bulunan yerlerdeki imar ve yerleşme planlarının tamamını veya bir kısmını, ilgili belediyelere veya diğer idarelere bu yolda bilgi vererek ve gerektiğinde işbirliği sağlayarak yapmaya, yaptırmaya, değiştirmeye ve re'sen onaylamaya yetkilidir... Bir kamu hizmetinin görülmesi maksadı ile resmi bina ve tesisler için imar planlarında yer ayrılması veya bu amaçla değişiklik yapılması gerektiği takdirde, Bakanlık, valilik kanalı ile ilgili belediyeye talimat verebilir veya gerekirse imar planının resmi bina ve tesislerle ilgili kısmını re'sen yapar ve onaylar." hükümlerine yer verilmiştir.

Diğer taraftan TC. Anayasa'sınm "Yükseköğretim Kurumlan" başlıklı 130. maddesinde Üniversitelerin tanımı yapıldıktan sonra Devlet tarafından yasayla kurulacakları belirtilmiş, Yasada gösterilen usul ve esaslara göre kazanç amacına yönelik olmamak koşuluyla Vakıflar tarafından da Devletin gözetim ve denetimine tabi yükseköğretim kurumları kurulabileceği açıklanmış, Vakıflar tarafından kurulan yükseköğretim kurumlarının mali ve idari konular dışındaki akademik çalışmaları, öğretim elemanlarının sağlanması ve güvenlik yönlerinden Devlet eliyle kurulan yükseköğretim kurumları için Anayasa'da belirtilen hükümlere tabi bulunduğu kuralları yer almıştır.

Yukarıda yer alan Anayasa! düzenleme ile Akademik çalışmaları, öğretim elemanlarının sağlanması ve güvenlik yönlerinden herhangi bir ayrım gözetilmeksizin vakıflar tarafından kurulan yüksek öğretim kurumlarının devlet tarafından kurulan yüksek öğretim kurumları ile eşit statüde olduğu belirlenmiştir.

Bu çerçevde değerlendirildiğinde, kamu hizmeti yaptığı tartışmasız olan vakıf üniversitelerinin bu hizmeti yerine getirmekte kullandığı yapılarının resmi bina olduğu açıktır.

Dosyanın incelenmesinden, davacı tarafından 31.8.1999 günlü, 99/267 sayılı dilekçe ile inşaat ruhsatı için başvuruda bulunulduğu, resmi bina kapsamındaki üniversite binalarına yönelik olarak taşınmazları üniversite alanı olarak belirleyen 1/50000 ve 1/25000 ölçekli

planların 5.6.2000 gününde Bayındırlık ve İskan Bakanlığınca onaylandığı; ancak, 1/5000 ve 1/1000 ölçekli nazım ve uygulama imar planlarının ilgili belediyelerce onaylanmasının geciktirildiği, üst ölçekli planlar olan 1/50000 ve 1/25000 ölçekli planlara uygun olan ve ilgili kamu kurumlarının olumlu görüşlerinin de bulunduğu 1/5000 ve 1/1000 ölçekli nazım ve uygulama imar planlarının 3194 sayılı İmar Kanununun 9. maddesine göre onaylanması için 14.6.2000 günlü, 992/1042 sayılı dilekçe ile Bayındırlık ve İskan Bakanlığına müracaat edildiği, bu arada yapıların bitirilerek 2 yıldır eğitimin sürdürüldüğü, dava konusu alanın üniversite alanı olarak belirlenmesinde üstün kamu yaran bulunduğunun ileri sürüldüğü anlaşılmaktadır.

Bu durumda, idare mahkemesince üst ölçekli planlar olan 1/50000 ve 1/25000 ölçekli planlarda üniversite alanında kalan taşınmazlara yönelik olarak Bayındırlık ve İskan Bakanlığına sunulduğu belirtilen 1/5000 ve 1/1000 ölçekli nazım ve uygulama imar planlarının onaylanıp onaylanmadığı; ayrıca bu arada ilgili belediyelerce anılan taşınmazlara yönelik nazım ve uygulama imar planlarının onay işlemlerinin gerçekleştirilip gerçekleştirilmediğinin araştırılması suretiyle karar verilmesi gerekmektedir.

Açıklanan nedenlerle İstanbul 1. İdare Mahkemesinin 1.11.2001 günlü, E-.2000/1135, K-.2001/1376 sayılı kararının bozulmasina, 10.120.000.-Mra karar harcı ile fazladan yatırılan 7.530.000.-lira harcın temyiz isteminde bulunana iadesine, dosyanın adı geçen mahkemeye gönderilmesine 22.9.2003 gününde oybirliğiyle karar verildi.

 

 

T.C.

DANIŞTAY

Altıncı Daire

Esas No : 2001/5263

Karar No : 2002/5185

Özeti: İmar planının iptali üzerine davalı idarece yeniden plan yapılacağından, yapılacak planla getirilecek kullanım kararlarına ve yapılaşma koşullarına göre uyuşmazlık Konusu yapının durumunun yeniden değerlendirilmesi gerektiğinden yıkım kararı verilemeyeceği hk.-DKD.1

Temyiz İsteminde Bulunan       : ..: İnşaat Sanayi ve Tic.Ltd.Şti.

••■/ •••/ •••

Vekili                                                    : Av. ...

Karşı Taraf                                          : ... Belediye Başkanlığı

Vekili                                                    : Av. ...

İstemin Özeti                                      : İstanbul  1. İdare Mahkemesinin 21.6.2001

günlü, E:2000/1539, K:2001/898 sayılı kararının usul ve yasaya aykırı olduğu ileri sürülerek bozulması istenilmektedir

Savunmanın Özeti                             : Savunma verilmemiştir.

Danıştay Tetkik Hakimi Özlem Şîmşek'in Düşüncesi :Temyiz isteminin reddi ile mahkeme kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

Danıştay Savcısı Turan Karakaya'nın Düşüncesi                                  :              Temyiz

dilekçesinde öne sürülen hususlar, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 49. maddesinin 1. fıkrasında belirtilen nedenlerden hiçbirisine uymayıp İdare Mahkemesince verilen kararın dayandığı hukuki ve yasal nedenler karşısında anılan kararın bozulmasını gerektirir nitelikte görülmemektedir.

Açıklanan nedenlerle, temyiz isteminin reddiyle İdare Mahkemesi kararının onanmasının uygun olacağı düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Karar veren Danıştay Altıncı Dairesince Tetkik Hakiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra İşin gereği görüşüldü:

Duruşma yapılmasına gerek görülmedi.

Dava, ..., ..., ...,... pafta,... ada,... sayılı parsel üzerinde bulunan yapınjn yıkımına ilişkin 13.9.2000 günlü, 730 sayılı belediye encümeni kararının iptali istemiyle açılmış; İdare Mahkemesince, uyuşmazlık konusu taşınmaz için yerilen 26.7.1995 günlü, 995/3-38 sayılı inşaat ruhsatı ile dayanağı planların İstanbul 3. İdare Mahkemesinin 18.11.1997 günlü, E:1996/920, K: 1997/1435 sayılı kararıyla iptal edilmesi ve anılan kararın temyiz aşamasında onanması nedeniyle davalı idarece inşaat ruhsatının iptal edildiğinden bahisle tesis edilen işlemde hukuka aykırılık bulunmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiş; bu karar davacılar tarafından temyiz edilmiştir.

Dosyanın incelenmesinden, düzenlendiği tarihte imar planına uygun olarak verilen 26.7.1995 tarihli ruhsata dayanılarak uyuşmazlık konusu inşaata başlanıldığı, sözkonusu ruhsat ile dayanağı planların Mahkemece iptal edildiğinden bahisle 4.7.2000 gününde yapının durdurulduğu ve 13.9.2000 günlü, 730 sayılı işlemle de yıkımına karar verildiği anlaşılmaktadır.

Olayda uyuşmazlık konusu taşınmazın bulunduğu alandaki 1/5000 ve 1/1000 ölçekli imar planı değişikliklerinin Mahkemece iptal edilmesinden sonra, davalı idarece sözkonusu alanda yeniden plan yapılacağı açıktır.

Bu durumda , yapılacak planla getirilecek kullanım kararlarına ve yapılaşma koşullarına göre uyuşmazlık konusu yapının durumunun yeniden değerlendirilmesi gerektiğinden, bu aşamada anılan yapının yıkımına ilişkin işlemde hukuka uyarlık bulunmamaktadır.

Açıklanan nedenlerle, İstanbul 1. İdare Mahkemesinin 21.6.2001 günlü, E:2000/1539, K:2001/898 sayılı kararının BOZULMASINA, ..., dosyanın adı geçen mahkemeye gönderilmesine 15.11.2002 gününde oybirliğiyle karar verildi.

 

T.C.

DANIŞTAY

Altıncı Daire

Esas No   : 2002/2998

Karar No   : 2003/3204

Özeti: GSM baz istasyonunun 3194 sayılı İmar Kanununun 5.maddesinde tanımlanan yapı niteliğinde olması nedeniyle ruhsata tabi olduğu hakkında.-DKD.3

Temyiz İsteminde Bulunan: ... Belediye Başkanlığı
Vekili                      : Av. ...

Karşı Taraf        :... İletişim Hizmetleri A.Ş.
Vekili                      : Av....

İstemin Özeti : Ankara 9.İdare İdare Mahkemesinin 26.12.2001 günlü, E-.2001/249, K:2001/1531 sayılı kararının usul ve yasaya aykırı olduğu ileri sürülerek bozulması istenilmektedir

Savunmanın Özeti: Temyiz edilen kararda bozma nedenlerinden hiçbiri bulunmadığından, usul ve kanuna uygun olan kararın onanması gerektiği savunulmaktadır.

Danıştay Tetkik Hakimi Halil Koç'un Düşüncesi: Dava konusu İşlemle yıkımına karar verilen baz istasyonunun 3194 sayılı Kanunun 5. maddesinde tanımlanan yapı niteliğinde olması nedeniyle anılan yasa gereği ruhsata tabi olduğu gibi Ankara İmar Yönetmeliğinin 57/2-a maddesi uyarınca çatı arasına yapılması da mümkün olmadığından dava konusu işlemde mevzuata aykırılık bulunmamamaktadır.

Belirtilen nedenlerle işlemin iptali yolundaki İdare Mahkemesi kararının bozulması geretiği düşünülmektedir.

Danıştay Savcısı Sedat Larlar'ın Düşüncesi: Temyiz dilekçesinde öne sürülen hususlar, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 49. maddesinin 1. fıkrasında belirtilen

nedenlerden hiçbirisine uymayıp İdare Mahkemesince verilen kararın dayandığı hukuki ve yasal nedenler karşısında anılan kararın bozulmasını gerektirir nitelikte görülmemektedir.

Açıklanan nedenlerle, temyiz İsteminin reddiyle İdare Mahkemesi kararının onanmasının uygun olacağı düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Karar veren Danıştay Altıncı Dairesince Tetkik Hakiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra işin gereği görüşüldü:

Dava, ..., ... İlçesi, 9480 ada, 20 parsel sayılı taşınmaz üzerinde bulunan binanın çatı arasına yapılan GSM baz istasyonunun, 3194 sayılı İmar Kanununun 32. maddesi uyarınca yıktırılmasına ilişkin 30.11.2000 günlü, C/2000-6995-15 sayılı belediye encümeni kararının iptali istemiyle açılmış; İdare Mahkemesince, yerinde yaptırılan keşif ve bilirkişi incelemesi sonucunda düzenlenen raporla, dosyadaki bilgi ve belgelerin birlikte değerlendirilmesinden, binanın çatı arasına kurulan (2.20m x 1.30m x 2.65m) ebatlarında pimapenden kaplı olan, içinde elektronik aletler bulunan kutunun yapı olarak nitelendirilemeyeceği, çatı arasına yapılma imkanı olan su deposu, asansör kulesi gibi değerlendirilmesi gerektiği bu nedenle de ruhsata tabi olmadığı anlaşıldığından dava konusu işlemde mevzuata uyarlık bulunmadığı gerekçesiyle iptaline karar verilmiş, bu karar davalı İdare vekili tarafından temyiz edilmiştir.

3194 sayılı İmar Kanununun Tanımlar başlıklı 5. maddesinde yapı; karada ve suda daimi ve muvakkat, resmi ve hususi yeraltı ve yerüstü inşaatı ile bunların ilave değişiklik ve tamirlerini içine alan sabit ve müteharrik tesisler olarak tanımlanmıştır.

Ankara İmar Yönetmeliğinin 57. maddesinin 2/a bendinde "Çatı aralarına bağımsız bölüm yapılamaz. Bu kısımlarda ancak su deposu asansör kulesi ve son kattaki bağımsız bölümlerle daire içini irtibatlandırmak, ait olduğu bağımsız bölüm sınırlarını aşmamak ve bu bağımsız bölümün % 30 unu geçmemek kaydıyla piyesler yapılabilir. Çatıların yukarıdaki şekilde düzenlenmesi halinde piyes önleri teras olarak tertipienemez" hükmü getirilmiştir.

Mahkemece yaptırılan bilirkişi incelemesi sonucu düzenlenen raporda (2.20x1.30x2.60m) ebatlanndaki baz istasyonunun binanın çatı arasına yerleştirildiği belirtilmiştir. Bu nitelikteki eklentinin yukarıda tanımı yapılan yapı niteliğinde olduğu ve ruhsatsız yapılamayacağı açıktır.

Bu durumda, dava konusu işlemle yıkımına karar verilen baz istasyonunun, 3194 sayılı Kanunun 5. maddesinde tanımlanan yapı niteliğinde olması nedeniyle anılan yasa gereği ruhsata tabi olduğu gibi yukarıda anılan yönetmelik hükmüne göre çatı arasına yapılması da mümkün olmaması nedeniyle dava konusu işlemde mevzuata aykırılık bulunmadığından işlemin iptali yolundaki İdare Mahkemesi kararında yasal isabet görülmemiştir.

Açıklanan nedenlerle; Ankara 9. İdare Mahkemesinin 26.12.2001 günlü, E:2001/249, K:2001/1531 sayılı kararının bozulmasina, 10.120.000.- lira karar harcı ile fazladan yatırılan 7.530.000.- lira harcın temyiz isteminde bulunana iadesine, dosyanın adı geçen mahkemeye gönderilmesine 21.5.2003 gününde oybirliğiyle karar verildi.

 

 

 

T.C.

DANIŞTAY

Altıncı Daire

Esas No   : 2002/1915

Karar No   : 2003/4413

Özeti: ... köyünün ... belediyesi mücavir alanı sınırları içine
alınması yönünde 3194 sayılı İmar Kanununun 45.
maddesine      göre      tesis      edilmiş      bir      İşlem
bulunmadığından, mücavir alan sınırlan dışında kalan
                                         taşınmaz için ... belediye başkanlığının yıkım işlemi

                                          tesis etme yetkisinin bulunmadığı hakkında.-DKD.3

Temyiz İsteminde Bulunan: ...
Vekili                      : Av. ...

Karşı Taraf        : ... Belediye Başkanlığı
Vekili                      : Av....

İstemin Özeti : Ankara 2.İdare Mahkemesinin 30.1.2002 günlü, E:2001/709, K:2002/99 sayılı kararının usul ve yasaya aykırı olduğu öne sürülerek bozulması istenilmektedir.

Savunmanın Özeti: Savunma verilmemiştir.

Danıştay Tetkik Hakimi Selçuk Topal'ın Düşüncesi: ... Belediyesi mücavir alanında bulunmayan taşınmaz hakkındaki dava konusu belediye encümeni kararı yetki yönünden hukuka aykırı olduğundan, temyiz isteminin kabulü ile mahkeme kararının bozulması gerektiği düşünülmektedir.

Danıştay Savcısı Habibe Ünal'ın Düşüncesi: Temyiz dilekçesinde öne sürülen hususlar, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 49. maddesinin 1. fıkrasında belirtilen nedenlerden hiçbirisine uymayıp İdare Mahkemesince verilen kararın dayandığı hukuki ve yasal nedenler karşısında anılan kararın bozulmasını gerektirir nitelikte görülmemektedir.

Açıklanan   nedenlerle,   temyiz   isteminin   reddiyle   İdare   Mahkemesi   kararının onanmasının uygun olacağı düşünülmektedir.