16 Haziran 2007 CUMARTESİ

Resmî Gazete

Sayı : 26554

YÖNETMELİK

Ulaştırma Bakanlığından:

PTT ACENTELİKLERİ YÖNETMELİ?İ

16 Haziran 2007 CUMARTESİ

Resmî Gazete

Sayı : 26554

YÖNETMELİK

Ulaştırma Bakanlığından:

PTT ACENTELİKLERİ YÖNETMELİ?İ

BİRİNCİ BÖLÜM

Amaç, Kapsam, Dayanak ve Tanımlar

             Amaç

             MADDE 1 – (1) Bu Yönetmeliğin amacı, PTT acenteliklerinin açılması, kapatılması, acentelerin görev, yetki ve sorumlulukları ile ilgili usul ve esasları belirlemektir.

             Kapsam

             MADDE 2 – (1) Bu Yönetmelik, acentelik açmak suretiyle PTT adına görev yapacak  gerçek ya da tüzel kişilerin sağlaması gereken şartları ve uymak zorunda oldukları kuralları kapsar.

             Dayanak

             MADDE 3 – (1) Bu Yönetmelik, 2/3/1950 tarihli ve 5584 sayılı Posta Kanununun 6 ncı maddesi ile 27/3/1973 tarihli ve 7/6156 sayılı Bakanlar Kurulu Kararı ile yürürlüğe konulan Posta Tüzüğünün 5 inci maddesine dayanılarak hazırlanmıştır.

             Tanımlar

             MADDE 4 – (1) Bu Yönetmelikte geçen;

             a) Acente: Bu  Yönetmelikte belirtilen esaslara göre ve belirli bir  bey’iye karşılığında PTT adına görev yapan gerçek ya da tüzel kişiyi,

             b) Acentelik: Bu Yönetmelikte belirtilen esaslara göre açılıp, özel hukuk hükümlerine dayanılarak hazırlanan sözleşme ile bağlı olduğu PTT merkezinin denetim ve gözetiminde, gerçek ya da tüzel kişiler tarafından faaliyetini sürdüren PTT işyerini,

             c) Başmüdürlük: PTT Başmüdürlüğünü,

             ç) Genel Müdürlük: T.C. Posta ve Telgraf Teşkilatı Genel Müdürlüğünü, 

             d) İşlem limiti: Genel Müdürlük tarafından acenteliğe göre belirlenen ve gerektiğinde değiştirilebilecek miktarı,

             e) Merkez: PTT Merkez Müdürlüğünü,

             f) PTT: T.C. Posta ve Telgraf  Teşkilatı Genel Müdürlüğünü,

             g) Teminat: Tedavüldeki Türk parasını; bankalar tarafından verilmiş, teminat mektupları ile Hazine Müsteşarlığınca uygun görülen ve PTT tarafından kabul edilen finans kuruluşlarınca verilmiş teminat mektuplarını; Devlet tahvilleri ve hazine kefaletini haiz tahviller ve hazine bonolarını; Türkiye Cumhuriyet Merkez Bankasınca konvertibıl olarak kabul edilen dövizleri; 2983 sayılı Tasarrufların Teşviki ve Kamu Yatırımlarının Hızlandırılması Hakkında Kanuna göre çıkartılan menkul kıymetleri,

             ifade eder.

İKİNCİ BÖLÜM

Acenteliğin Açılma Usulü

             Acentelik açılabilecek yerler

             MADDE 5 – (1) Acentelikler; il ve ilçe merkezleri dışında, PTT şubesi bulunmayan belde ve köyler ile diğer yerleşim yerlerinde, sürekli veya mevsimlik açılabilir.

             Acentelik açılması

             MADDE 6 – (1) PTT hizmetlerinin yürütülmesi için açılmasına ihtiyaç duyulan ve yarar görülen acenteliklerin her biri için başmüdürlüklerce PTT merkez müdürlüklerine, Açılacak PTT İşyerleri İçin Toplanacak Bilgi Formu düzenlettirilir.

             (2) Bu form, başmüdürlüğün görüşü de belirtilmek suretiyle Genel Müdürlüğe gönderilir.

             (3) Gönderilen bu form göz önünde bulundurularak acenteliğin açılmasına ve kapatılmasına Genel Müdürlükçe karar verilir.

             Acenteliklerin ilanı

             MADDE 7 – (1) Acentelik açılacak yerler tespit edildikten sonra;  PTT’nin resmi internet sitesinde, başmüdürlükler ve merkez müdürlüklerin ilan tahtalarında; beldelerde belde belediyelerince hoparlör veya diğer ilan vasıtalarıyla; köylerde köy odalarında veya diğer ilan vasıtalarıyla bir hafta süreyle duyurulur ve duyuruya dair tutanak düzenlenir. Duyuruda duyurunun bitim tarihinden itibaren on günlük başvuru süresi tanındığı belirtilir. Bu sürenin sonunda başvurular değerlendirilmek üzere Genel Müdürlüğe gönderilir.

             Acentelerde aranacak şartlar

             MADDE 8 – (1) Acentelik başvurusunda bulunan gerçek kişilerde ve Türkiye Cumhuriyeti kanunlarına göre kurulmuş tüzel kişilerin temsilcilerinde aşağıda belirtilen şartlar aranır.

             a) T.C. vatandaşı olmak,

             b) Reşit ve mümeyyiz olmak,

             c) Bir yargı kararı ile kamu  haklarını kullanmaktan yoksun bırakılmamış olmak,

             ç) Altı aydan fazla hapis ya da affa uğramış olsalar bile zimmet, irtikap, rüşvet, hırsızlık, dolandırıcılık, sahtecilik, güveni kötüye kullanma, hileli yada taksirli iflas veya yüz kızartıcı bir eylemden dolayı hürriyeti kısıtlayıcı bir cezadan hükümlü bulunmamak,

             d) Askerliğini yapmış, tecilli veya muaf olmak,

             e) En az  lise veya dengi okul mezunu olmak,

             f) PTT merkez müdürlüğünce bu Yönetmeliğin 11 inci maddesine göre uygunluğu kabul edilen bir işyerini temin etme imkanına sahip bulunmak.

             Acente olmak için başvuru şekli

             MADDE 9 – (1) Acenteliğe istekli olan gerçek ya da tüzel kişiler, PTT merkez müdürlüğüne bir dilekçe ile başvurur. Bu dilekçeye,

             a) Gerçek kişiler için;

             1) Nüfus cüzdan örneği,

             2) Diplomanın  noterden tasdikli veya PTT tarafından onaylanmış örneği,

             3) Cumhuriyet savcılığından alınan adli sicil kaydı belgesi,

             4) Erkekler için askerlik şubesinden alınmış ilişiksiz veya tecil belgesi,

             5) Sağlık raporu,

             b) Tüzel kişiler için;

             1) Ticaret Sicil Gazetesinin aslı ya da noter tasdikli sureti,

             2) Tüzel kişiliği temsil ve ilzama yetkili kişilere ait imza sirküleri,

             3) Tüzel kişiliği temsil ve ilzama yetkili kişiler için Cumhuriyet savcılığından alınan iyi hal belgesi,

             eklenir.

             Acentelik başvurularının değerlendirilmesi

             MADDE 10 – (1) Acentelik açılmasına karar verilen yerler için, başvuruda bulunanlar arasından bu Yönetmeliğin 8 ve 9 uncu maddelerinde aranan şartlar ve öğrenim durumları göz önünde bulundurularak  Genel Müdürlükçe belirlenir.

             Acentenin çalışacağı işyerinin özellikleri

             MADDE 11 – (1) Acentelik olarak kullanılacak işyerinin;

             a) Herkesin ulaşabileceği merkezi bir yerde,

             b) PTT hizmetlerinin verilmesine uygun ve güvenliği sağlanmış,

             c) PTT tarafından belirlenecek ölçütlere uygun olarak tasarlannış ve donatılmış, olması zorunludur.

             (2) Acentelik hizmetlerinin yapılacağı işyerinin  uygunluğu başmüdürlük tarafından tespit edilir.

             Acenteliğin faaliyete geçirilmesi

             MADDE 12 – (1) Acentelik başvurusu uygun görülen kişi Genel Müdürlükçe acente olarak görevlendirilir ve görevine başlaması ilgili başmüdürlüğüne, başmüdürlüğünce de ilgili PTT merkez müdürlüğüne bildirilir.

             (2) PTT merkez müdürlüğünce bu Yönetmeliğin 13, 19 ve 20 nci maddelerinin hükümleri uygulanarak acentelik faaliyete geçirilir. Acentenin işe başlama tarihi, birinci fıkrada belirtilen usulle Genel Müdürlüğe bildirilir.

             Sözleşme ve teminat

             MADDE 13 – (1) Genel Müdürlükçe belirlenen örnek sözleşme, acente ile merkez müdürü tarafından imzalanır, masrafları acente tarafından karşılanarak notere tasdik ettirilir.

             (2) Acentelikte yapılacak işlerin türü, önemi, aylık tahmini trafiği ve hasılat miktarı göz önünde bulundurularak, PTT’nin muhtemel zararlarını karşılamak üzere başmüdürlükçe saptanacak miktarda, sözleşme süresine bir yıl ilave edilmek suretiyle hesaplanacak süreye göre kati teminat alınır. Bu teminat işlem limitinin altında olamaz.

             (3) Teminat, acentelik faaliyete geçtikten sonra iş hacmine göre değiştirilebilir.

             Sözleşme süresi

             MADDE 14 – (1) Acentelik sözleşmesi en az bir yıl süreli yapılır. Taraflar sözleşme süresinin bitiminden en az bir ay önce sözleşmeyi fesih iradesini yazılı olarak bildirmedikleri takdirde, sözleşme aynı şartlarda bir yıl daha uzar.

             Devir ve temlik yasağı

             MADDE 15 – (1) Acenteler, acenteliği PTT’nin muvafakatı olmaksızın üçüncü kişilere devredemezler. Acentelik faaliyetinden kaynaklanan bey’iye üçüncü kişilere devir ve temlik edilemez.

             Vergi, resim, harç ve fonlar

             MADDE  16 – (1) Acente verdiği hizmetlerin sonucunda sağladığı gelire ve işyerine ilişkin her türlü vergi, resim, harç ve fonları usulüne göre ilgili kuruma ödeyecektir.

             Acentelerin  sorumluluğu

             MADDE 17 – (1) Acenteler, görevlerini yaparlarken PTT memurları gibi sorumludurlar.

ÜÇÜNCÜ BÖLÜM

Acentelerin Bağlı Bulundukları Merkezle İlişkileri

             Acentenin bağlanacağı PTT merkezi

             MADDE 18 – (1) Acentelikler, o yerin idari yönetimine göre en yakın PTT merkezine bağlanır. Ancak, bulunduğu yerin yol durumu, merkeziyle olan ilişkilerinin kolaylığı, gönderilerin daha çabuk ve kolaylıkla alınıp verilebilmesini teminen aynı başmüdürlüğün bir başka merkezine de bağlanabilir. Acenteliğin başka bir başmüdürlüğe bağlı bir merkeze bağlanması, Genel Müdürlüğün izni ile yapılır.

             Acentenin eğitimi

             MADDE 19 – (1) Acenteye, bağlı bulunduğu merkez müdürlüğü tarafından, yapacağı işler ve bu işlerin nasıl yapılacağı anlatılır ve bununla ilgili yayınlar kendisine verilir. Acente ayrıca işlerin nasıl yapıldığını göstermek amacıyla merkez müdürlüğünde eğitime tabi tutulur. Eğitim döneminde acentenin başarılı olamaması ve bu görevi yapamayacağının merkez müdürünce tespiti halinde, sözleşmesi feshedilerek teminatı iade edilir ve bu durum bir  tutanak ile başmüdürlük vasıtasıyla Genel Müdürlüğe bildirilir.

             (2) Merkez müdürlüğünce acenteye; faaliyete başladıktan sonra yılda en az bir kez eğitim verilir.

             Acentelere verilecek malzeme

             MADDE 20 – (1) Acentelere PTT tarafından; PTT acenteliği levhası, bu Yönetmeliğin bir nüshası ile birlikte ilgili diğer yayınlar, ücret tarifeleri, bilmeleri gereken her türlü tebliğ ve genelgeler; yapacakları işlerin kaydedilmesi için gerekli olan defter, liste, alındı, formül, etiket, çuval, torba, ip, emniyet kilidi, mengene ve damgalar, gerekli olan diğer her çeşit evrak ve eşya ile otomasyon sistemi için gerekli donanım, acentenin bağlı bulunduğu merkez müdürlüğü demirbaşının ayrı ayrı listelerine kaydedilmek suretiyle karşılıklı imzalanarak teslim edilir. Bu listelerin bir nüshası merkezde alıkonulur, diğer nüshası acenteye verilir.

             (2) Bunlardan tüketime tabi olanlar bittikçe, acenteye ihtiyacı kadar yeniden verilir. Otomasyon sisteminde kullanılan sarf malzemeleri, bedeli acenteden alınarak PTT tarafından temin edilir.

             (3) Acente, PTT tarafından verilen demirbaş eşya ile basılı kağıt dışındaki tüm ihtiyaçlarını kendisi karşılar.

             (4) Hat tesisi ile bunların işletilmesine ilişkin her türlü giderler acente tarafından karşılanır.

             (5) Acente; kendisine teslim edilen eşya, mühür ve damgaların, doğru biçimde kullanılmasından ve korunmasından sorumludur.

             Mevzuat ve tarife değişikliklerinin acentelere bildirilmesi

             MADDE 21 – (1) Her türlü mevzuat ve tarife değişiklikleri merkez müdürlüğünce acentelere derhal yazılı olarak bildirilir ve bu konuda ayrıca aydınlatıcı bilgi verilir. 

             Acenteler tarafından tutulacak defterler

             MADDE 22 – (1) Acenteler tarafından, gelen ve giden evrak defteri olmak üzere iki defter tutulur.

             (2) Acente; bu defterlerden gelen evrak defterine, merkez müdürlüğünden veya dışarıdan gelen her tür yazının geliş sıra numarasını, tarihini, gönderen makam veya kişiyi, yazının kendi tarih ve numarası ile konusunu kaydeder. Kendi yazacağı yazıları da giden evrak defterine, aynı bilgileri kapsayacak şekilde kaydeder.

             (3) Alınan yazılarla, yazılan yazıların birer kopyası gelen ve giden olmak üzere iki ayrı dosyada saklanır.

             (4) İşletme esaslarına ve mevzuata ilişkin olarak bağlı olduğu merkez müdürlüğünden alınan yazı ve emirler gereği yapılmak üzere okunduktan sonra tarih sırasına göre ayrıca dosyalanır.

             Acenteliğin günlük çalışma süresi

             MADDE 23 – (1) Acenteliklerin hafta içi günlerinde 09.00-12.30 ve 13.30-17.00 saatleri arasında açık bulundurulması esastır. Bunun dışındaki çalışma gün ve saatleri Başmüdürlükçe belirlenir.

             (2) Acenteliklerin açık bulunduğu gün ve saatler ile postanın geliş ve gidiş gün ve saatlerini gösterir bir tablo, acenteliğin dışarıdan görülebilecek bir yerine asılır.

             Acentelerin halkla ilişkileri

             MADDE 24 – (1) Acenteler, iş sahiplerini nezaketle karşılamak, işlerinde kolaylık göstermek ve işlerini en kısa sürede yapmak zorundadır.

             Acentelerin haberleşme gizliliğine uyma zorunluluğu

             MADDE 25 – (1) Acenteler ve vekil acentelerin, kişilerin her türlü haberleşme ilişkilerini açığa vurmaları; mektupları açmaları, açık dahi olsa içlerinde ne bulunduğunu araştırmaları veya haberleşme kağıtlarındaki yazılarla posta ve telgraf haberleşmeleri veya havale, çek ve tahsilat bilgileri hakkında gönderici ile alıcıya veya bunların tayin ettikleri vekillerin dışındaki kişilere bilgi vermeleri yahut herhangi birine bunları yapmaya imkan vermeleri yasaktır.

             Acentelere yapılacak başvuru ve şikayetler

             MADDE 26 – (1) Acenteler, yaptıkları işlerle ilgili olarak başvuru sahipleri tarafından yapılan yazılı veya sözlü başvuru ve yakınmaları dinler; bunlardan kendileri tarafından cevaplandırılabilecek veya sonuçlandırılabilecek olanlarını çözümler, çözümleyemediklerini en kısa sürede yazılı olarak merkez müdürlüğüne bildirir. Merkez müdürlüğünce yapılan araştırma sonucu başvuru sahibine bildirilir.

             (2) Bu araştırma herhangi bir ücret alınmasını gerektiriyorsa, ücret başvuru sahibinden acentece tahsil edilir.

             Acentelerin merkezle ilişkileri

             MADDE 27 – (1) Acenteler, kabul ettikleri her türlü posta ve telgraf hizmetlerinden elde ettikleri gelirlerle tahsil ettikleri paraları ve bunlara ait belge ve kayıtları merkeze getirip teslim eder; verilecek olanları da merkezden alarak alıcılarına teslim eder, öder veya dağıtırlar. Acenteler ihtiyaçları olan pul ve diğer malzemeyi merkeze gelişlerinde alırlar.

             (2) Birinci fıkrada belirtilen işler için;

             a) Bağlı bulunduğu merkeze beş kilometreye kadar uzaklıkta bulunan acenteler haftada en az üç kez,

             b) Bağlı bulunduğu merkeze beş kilometreden onbeş kilometreye kadar uzaklıkta bulunan acenteler haftada en az iki kez,

             c) Bağlı bulunduğu merkeze 15 kilometreden uzakta olan acenteler haftada en az bir kez,

             ç) Yukarıda yazılı  bentler saklı kalmak kaydıyla otomasyon sistemine açık olan acenteler işlem limiti dolduğunda derhal,

             merkeze gelmek zorundadır.

             (3) Acentelerin merkeze geleceği günler bağlı oldukları merkez müdürü tarafından tespit edilir ve başmüdürlüğe bildirilir.

             (4) Acenteliğin bulunduğu yerde motorize dağıtım yapılması halinde, acentenin merkeze haftalık geliş adedi, haftada bir defadan az olmamak kaydıyla, öngörülen geliş adedinden haftalık motorize dağıtım sayısı düşülmek suretiyle tespit edilir.

             Acentelere verilecek bey’iye

             MADDE 28 – (1) Acenteye, yürürlükte bulunan mevzuata göre ödenecek KDV düşüldükten sonra her ay;

             a) Kabul ettiği posta ve telgraf hizmetleri ile havale/çek hizmetlerinden elde edilen gelirden yüzde elli oranında,

             b) Sözleşmeye dayalı olarak yürütülen hizmetler karşılığında Genel Müdürlükçe belirlenen miktarda,

             bey’iye  verilir.

             (2) Acenteye, bir ayda posta ve telgraf hizmetleri karşılığında verilecek bey’iye miktarı, ikibin adet yurt içi ilk ağırlık kademesindeki mektup ücretini geçemez. Geçen miktar için bey’iye verilmez.

             Acentelere bey’iyenin ödenmesi

             MADDE 29 – (1) Acentelerin posta ile merkeze gönderdikleri veya bizzat gelerek teslim ettikleri her türlü posta, telgraf, koli ve havalelere ait listelerdeki bilgiler ile sözleşmeye dayalı hizmetleri kapsayan bilgiler ay sonlarında düzenli olarak merkez müdürlüğü tarafından toplanır.

             (2) Acenteliklerin gelirleri, PTT tarafından hazırlanan acenteler bildirim listesi üzerindeki  ücretlerin toplamına göre hesaplanır.

             (3) Hesaplanan bey’iyeler acenteye ertesi ayın onuncu gününden itibaren merkez müdürlüğünce ödenir. Ödeme evrakına icmal acente bildirim listesinin bir örneği eklenir.

             (4) Acenteye merkeziyle yaptığı temas adedine ve belediyece belirlenen toplu taşıt ücretlerine göre, geliş ve gidiş masrafları ödenir. Toplu taşıt olmaması durumunda emsal toplu taşıt ücreti ödenir.

             Vekil acente

             MADDE 30 – (1) Hastalık, tedavi ve benzeri sebeplerle geçici olarak işyerinden ayrılmak zorunda kalan bir acente, noterden vereceği vekaletname ile her türlü hukuki ve mali sorumluluğu kendisine ait olmak üzere, bu Yönetmelikte düzenlenen acente olma şartlarını taşıyan bir kişiyi vekil acente tayin edebilir. Vekil acente tayin edilmediği hallerde acentelik mazeret ortadan kalkıncaya kadar geçici olarak kapatılır. Her iki halde de bu süre bir yıl içerisinde toplam üç aydan fazla olamaz.

             (2) Acente; vekil acente tayin ettiğini ve vekil acentenin başlayış ve ayrılış tarihlerini mazeretin gerçekleştiği tarihten itibaren düzenlenen vekaletname ile birlikte en geç yedi gün içerisinde merkez müdürlüğüne bildirir, merkez müdürlüğünce de başmüdürlüğe bilgi verilir. 

DÖRDÜNCÜ BÖLÜM

Acentelik Hizmetleri

             Acentelikte yapılacak hizmetler

             MADDE 31 – (1) Acentelikte yapılacak hizmetler aşağıda belirtilmiştir.

             a) Pul, posta kartı, pullu zarf, kuşak, hava mektubu ve postada kullanılan diğer değerli kağıtların satışı,

             b) Yurtiçi ve yurtdışı her türlü kayıtlı ve kayıtsız mektup postası gönderilerinin kabulü ve taşınması,

             c) Genel Müdürlükçe belirlenen limiti geçmeyen posta çeki ve havalelerin kabulü veya ödenmesi, 

             ç) Yurt içi koli kabulü ve teslimi,

             d) Acentelik dağıtım alanı içinde olan adreslere ait her türlü mektup postası gönderileri ve haber kağıtlarının dağıtım ve teslimi,

             e) Teslim ve ödeme işlemleri merkezde yapılması gereken, belirlenen limitten fazla ağırlıktaki kolilerle, fazla bedeldeki havalelerden ödeme şartlı gönderiler ile gümrüklü gönderilerden acentelik dağıtım alanı içindeki adreslere gelenlerin haber kağıtlarının dağıtım ve teslimi,

             f) Yurtiçi ve yurtdışı telgraf kabulü,

             g) PTT’nin üçüncü kişilerle imzaladığı  sözleşmelere dayalı olarak yürüttüğü diğer hizmetler.

             (2) Yukarıda belirtilen hizmetlerin tamamının acenteler tarafından yerine getirilmesi esastır. Ancak, acenteliklerin konumu, özelliği ve merkeziyle olan irtibatı gibi hususlar göz önünde bulundurularak, bu hizmetlerden bazılarının acenteye yaptırılmamasına Genel Müdürlükçe karar verilebilir.

             Acenteliklerde yapılamayacak hizmetler

             MADDE 32 – (1) Acenteliklerde aşağıda belirtilen hizmetler yapılamaz.

             a) Resmi posta pulu satışı,

             b) Uluslararası cevap kuponu satışı ve kabulü,

             c) Değeri ne olursa olsun posta pullarının para ile veya başka değerdeki pulla değiştirilmesi,

             ç) Adli ve vergi tebliğ kağıdı kabulü ve teslimi,

             d) Yurtiçi ve yurt dışı değer konulmuş mektup ve koli kabul ve teslimi,

             e) Gümrük işlemine tabi gönderi kabul ve teslimi,  

             f) Ödeme şartlı posta gönderilerinin kabul ve teslimi.

             Acenteliğin işlem limiti

             MADDE 33 – (1) Acenteliklerde, sistem üzerinden işlem limiti kadar hizmet verilebilir. İşlem limitinin dolması durumunda tahsil edilen tutar ve işlemlere ilişkin bilgi ve belgeler merkeze teslim edilerek işlem limiti tekrar açılır.

             (2) Acentelerin, otomasyon üzerinden yapmış oldukları işlemleri iptal etme yetkisi yoktur. Otomasyon sistemi üzerinden yapılan işlemler her ne sebeple olursa olsun başka bir yöntemle yapılamaz.

             Acenteliklerde yapılan hizmetler karşılığında alınacak ücretler

             MADDE 34 – (1) Acenteler hizmetlerinin karşılığında iş sahiplerinden ücret tarifelerinde gösterilen ücreti veya yapılan işlem ile ilgili otomasyon sistemi üzerinde beliren ücreti alırlar.

             (2) Acenteler yukarıda belirtilenler dışında iş sahiplerinden herhangi bir ücret alamazlar.

             Acenteliklerde yapılan işlemlere ilişkin mevzuat hükümleri

             MADDE 35 – (1) Acenteliklerde yapılması öngörülen hizmetler, ilgili PTT mevzuatı hükümlerine göre yürütülür.

             (2) Ayrıca, bu işlemlere ilişkin mevzuat ile acenteliğin niteliği veya bağlı olduğu merkezle ilişkisi bakımından ayrıcalık veya özellik gösteren mevzuat hükümleri PTT Acentelikleri Rehberinde gösterilir.

             (3) Sözleşmeye dayalı olarak verilen hizmetler PTT tarafından belirlenen kurallara göre yürütülür.

BE?İNCİ  BÖLÜM

Acenteliklerin Denetimi, Gözetimi, Acentelik İlişkisinin Sona Ermesi ve Sonuçları

             Denetim ve gözetim sorumluluğu

             MADE 36 – (1) Acentelikler, bağlı bulunduğu merkezin denetim ve gözetimi altındadır. Bu denetim ve gözetimden merkez müdürü sorumludur.

             Denetim ve gözetim usulü

             MADDE 37 – (1) Acentelik işlerinin mevzuat ve emirlere uygun olup olmadıkları, acentelik işlerinde hata ve aksaklık bulunup bulunmadığı, merkez müdürü veya tayin edeceği bir görevli tarafından her ay, merkezine getirilen kayıt ve defterlere bakılarak veya gerektiğinde acenteliğe gidilerek kontrol edilir. Görülen hata, aksaklık veya usulsüzlükler yazı ile acenteye bildirilir. Acente kendisine bildirilen aksaklıkları düzeltmek zorundadır.

             (2) Acentelikler yılda en az bir defa başmüdürlüklerce yapılacak programa göre görevlendirilecek personel tarafından mahallinde denetlenir.

             (3) Acenteler PTT'nin denetim ve gözetimle görevli ve yetkili personelinin işlerini çabukluk ve kolaylıkla yapmalarını sağlamakla yükümlüdür.

             (4) Acentenin teftiş ve kontrole rıza göstermemesi veya zorluk çıkarması gibi hallerde, başmüdürlükçe acentenin faaliyeti denetim ve gözetim sonuçlanıncaya kadar durdurulabilir. Bu durum Genel Müdürlüğe bildirilir.

             Acentelik sözleşmesinin PTT tarafından feshedileceği haller ve fesih usulü

             MADDE 38 – (1) Acentelik sözleşmesi;

             a) Devletin asayiş ve güvenliği yönünden acentenin faaliyetine devam etmesinin sakıncalı olacağının resmi yazı ile bildirilmesi,

             b) Acentelik için taşınması gereken şart ve niteliklerinden en az birinin yitirilmesi,

             c) Acentenin aleyhine iflas kararı alınması veya acentenin konkordato ilan etmesi ya da borçlarını ödemekte acze düşmesi,

             ç) Acenteliğin PTT’nin muvafakatı olmaksızın üçüncü kişilere devredilmesi,

             hallerinde, ayrıca ihtara gerek kalmaksızın PTT tarafından tek taraflı olarak feshedilir ve acentelik kapatılır.

             Acente tarafından sözleşmenin feshedilme usulü

             MADDE 39 – (1) Acente, sözleşmenin normal ya da uzatılmış süresinin dolmasından bir ay önce sözleşmeyi fesih isteğini yazılı olarak bildirir ve bu Yönetmeliğin 20 nci ve 40 ıncı maddelerinde belirtilen yükümlülükleri yerine getirirse, sözleşme süresinin bitiminde fesholur. Sözleşmenin feshedildiği başmüdürlük tarafından Genel Müdürlüğe bildirilir.

             (2) Acentenin talebi ve Genel Müdürlüğün uygun görmesi halinde sözleşme her zaman sona erdirilebilir.

             Acentelik ilişkisinin kesilme usulü

             MADDE 40 – (1) Sözleşmesi herhangi bir sebeple sona eren acentelerin son güne kadar kullandıkları her türlü liste, defter, alındı ve belgeler ile pul ve sair nakit mevcutları ve ayrıca kendilerine teslim edilmiş bulunan her türlü işletme malzeme ve cihazları ile bu Yönetmeliğin 20 nci maddesinde belirtilmiş bulunan malzeme, iki nüsha düzenlenen listeye kaydedilerek listenin bir nüshası ile birlikte merkez müdürlüğünce teslim alınır. Listenin ikinci nüshası ilgiliye, vekiline veya varislerine imza karşılığı verilir.

             Acentenin ölmesi

             MADDE 41 – (1) Acentenin ölmesi halinde acentelik sözleşmesi sona erer. Bu durumda merkez müdürlüğünden iki personel ve varsa acentenin varislerinden birinin katılımıyla kurulacak bir komisyon tarafından, acentelikteki işlem ve mevcutlar bu Yönetmeliğin 40 ıncı maddesinde öngörüldüğü şekilde tespit olunur. Tespit edilen eksiklikler acentenin teminatından tahsil edilir.

             Acentenin tüzel kişiliğinin sona ermesi

             MADDE 42 – (1) Tüzel kişi acentenin tüzel kişiliğinin sona ermesi halinde merkez müdürlüğünden iki personel ve tüzel kişiliği temsilen bir yetkilinin katılımıyla kurulacak bir komisyon tarafından, acentelikteki işlem ve mevcutlar bu Yönetmeliğin 40 ıncı maddesinde öngörüldüğü şekilde tespit olunur. Tespit edilen eksiklikler acentenin teminatından tahsil edilir.

             Teminatın iadesi

             MADDE 43 – (1) Sözleşmesi sona eren acentelerden bu Yönetmeliğin 13 üncü maddesine göre alınmış olan teminatları, sözleşmenin fesih tarihinden itibaren bir yıl geçmeden iade edilmez.

ALTINCI BÖLÜM

Son Hükümler

             Genel hükümlerin uygulanması

             MADDE 44 – (1) Bu Yönetmelikte hüküm bulunmayan hallerde genel hükümler uygulanır.

             GEÇİCİ MADDE 1 – (1) Bu Yönetmeliğin yayımı tarihinden önce fiilen hizmet veren acentelerin, müracaat etmeleri ve bu Yönetmelikteki şartları taşımaları kaydıyla, bu Yönetmeliğin yürürlük tarihinden itibaren altı ay içerisinde sözleşmeleri yenilenebilir; aksi durumda sözleşmeleri bitiş tarihi itibariyle sona ermiş sayılır.

             GEÇİCİ MADDE 2 – (1) Bu Yönetmeliğin yayınlanmasından önce  faaliyetine devam eden ancak teknik imkansızlık sebebiyle otomasyon sistemine açılamayan acenteler, otomasyona açılana kadar manuel çalışmaya devam ederler.

             Yürürlük

             MADDE 45 – (1) Bu Yönetmelik yayımı tarihinde yürürlüğe girer.

             Yürütme

             MADDE 46 – (1) Bu Yönetmelik hükümlerini T.C. Posta ve Telgraf Teşkilatı Genel Müdürü yürütür.