Afet Riski Altındaki Alanların Dönüştürülmesi Hakkında Kanun Tasarısı

1.      Türkiye’nin en büyük devlet yatırımcı kuruşu olan DÖNÜŞÜM KURUMU doğmaktadır.

2.      Garip bir şekilde REZERV ALANI oluşturuluyor.

3.      Tasarının 6. maddesi ile yeni bir PARSELASYON şekli getirilmektedir.

4.      Açılacak davalarda dava açma süresini 30 güne indirmekte ve YÜRÜTMENİN DURDURULMASI kararı verilmesini ortadan kaldırmaktadır.

Afet Riski Altındaki Alanların Dönüştürülmesi Hakkında Kanun Tasarısı

1.      Bu Kanun Tasarısı ile 3194 sayılı İmar Kanunu’nun 39. maddesinde düzenlenen “Yıkılacak Derecede Tehlikeli Yapılar” konusunun her yönüyle daha genişçe düzenlemesi yapılmaktadır.

2.      Tasarı bu haliyle genel yetkiyi merkezde toplamaktadır.

3.      Açılacak davalarda dava açma süresini 30 güne indirmekte ve yürütmenin durdurulması kararı verilmesini ortadan kaldırmaktadır.

4.      Türkiye’nin en büyük devlet yatırımcı kuruşu olan DÖNÜŞÜM KURUMU doğmaktadır.

5.      İmar planları diğer kanunlarla getirilen kısıtlamalara ve askı ilan sürelerine tabi değildir.

6.      Riskli olmayan yapıların da yıkımı düzenleniyor. Bunun ölçüsü de belirtilmiyor.

7.      Bu Kanun Tasarısı ile bir dokunulamayacak alanlara müdahale geliyor. Mera, askeri yasak bölge gibi.

8.      TOKİ kuruluş amacından çok daha değişik bir şekilde imar yönetimine katılıyor.

9.      TOKİ’ye ücretsiz olarak kamu alanı aktarılıp serbest piyasa koşullarında özel teşebbüsün güncü kıracak nitelikte arazi tahsisi yapılması palnlanmaktadır.

10.  Garip bir şekilde REZERV ALANI oluşturuluyor.

11.  Rezerv alanlarında her türlü imar hareketleri durdurulduğu gibi alım satım dahil durduruluyor.

12.  Tasarının 6. maddesi ile yeni bir PARSELASYON şekli getirilmektedir.

13.  Kamulaştırma sistemi aceyle kamulaştırma ve para ödeme de taksitli ödeme getirmektedir.

14.  Kamu görevlileri sınırsız olarak Çevre ve Şehircilik Bakanlığı emrinde görevlendirilebilir.

15.  Riskil yapıların tespiti, tahliyesi ve yıktırılması gibi işlemlere aykırı hareket edenler hakkında suç duyurusunda bulunulacaktır.

16.  Kentsel dönüşüm ile aşağıdaki şekilde değişiklik yapılıyor.

“KENTSEL DÖNÜŞÜM VE GELİŞİM ALANI  

Madde 73 - (Değişik madde: 17/06/2010-5998 S.K/1.mad.)

Belediye, belediye meclisi kararıyla; konut alanları, sanayi alanları, ticaret alanları, teknoloji parkları, kamu hizmeti alanları, rekreasyon alanları ve her türlü sosyal donatı alanları oluşturmak, eskiyen kent kısımlarını yeniden inşa ve restore etmek, kentin tarihi ve kültürel dokusunu korumak veya deprem riskine karşı tedbirler almak amacıyla kentsel dönüşüm ve gelişim projeleri uygulayabilir. Bir alanın kentsel dönüşüm ve gelişim alanı olarak ilan edilebilmesi; yukarıda sayılan hususlardan birinin veya birkaçının gerçekleşmesine, bu alanın belediye ve mücavir alan sınırları içinde bulunmasına ve belediyenin talebi ve Çevre ve Şehircilik Bakanlığının teklifi üzerine Bakanlar Kurulunca bu yönde karar alınmasına bağlıdır.

Kentsel dönüşüm ve gelişim proje alanı olarak ilan edilecek alanın; üzerinde yapı olan veya olmayan imarlı veya imarsız alanlar olması, yapı yükseklik ve yoğunluğunun belirlenmesi, alanın büyüklüğünün en az 5 en çok 500 hektar arasında olması, etaplar halinde yapılabilmesi hususlarının takdiri münhasıran belediye meclisinin yetkisindedir. Toplamı 5 hektardan az olmamak kaydı ile proje alanı ile ilişkili birden fazla yer tek bir dönüşüm alanı olarak belirlenebilir.

Büyükşehir belediye meclisince uygun görülmesi halinde ilçe belediyeleri kendi sınırları içinde kentsel dönüşüm ve gelişim projeleri uygulayabilir….”

“YIKILACAK DERECEDE TEHLİKELİ YAPILAR:  

Madde 39 - Bir kısmı veya tamamının yıkılacak derecede tehlikeli olduğu belediye veya valilik tarafından tespit edilen yapıların sahiplerine tehlike derecesine göre bunun izalesi için belediye veya valilikçe on gün içinde tebligat yapılır. Yapı sahibinin bulunmaması halinde binanın içindekilere tebligat yapılır. Onlar da bulunmazsa tebligat varakası tebliğ yerine kaim olmak üzere tehlikeli yapıya asılır ve keyfiyet muhtarla birlikte bir zabıtla tespit edilir.

Tebligatı müteakip süresi içinde yapı sahibi tarafından tamir edilerek veya yıktırılarak tehlike ortadan kaldırılmazsa bu işler belediye veya valilikçe yapılır ve masrafı %20 fazlası ile yapı sahibinden tahsil edilir.

Alakalının fakruhali tevsik olunursa masraf belediye veya valilikçe bütçesinden karşılanır. Tehlike durumu o yapı ve civarının boşaltılmasını icabettiriyorsa mahkeme kararına lüzum kalmaksızın zabıta marifetiyle derhal tahliye ettirilir.”

Bu Kanun kapsamındaki alanlarda bu Kanunun öngördüğü uygulamaların zarurî kılması hâlinde, bu uygulamaların gerektirdiği iş ve işlemler hakkında;

a)  26/1/1939 tarihli ve 3573 sayılı Zeytinciliğin Islahı ve Yabanilerinin Aşılattırılması Hakkında Kanunun,

b)  31/8/1956 tarihli ve 6831 sayılı Orman Kanununun,

c)   Afete maruz bölgeye ilişkin hükümleri saklı kalmak kaydıyla 15/5/1959 tarihli ve 7269 sayılı Umumi Hayata Müessir Afetler Dolayısiyle Alınacak Tedbirlerle Yapılacak Yardımlara Dair Kanunun,

ç) 28/12/1960 tarihli ve 189 sayılı Millî Savunma Bakanlığı İskân İhtiyaçları İçin Sarfiyat İcrası ve Bu Bakanlıkça Kullanılan Gayrimenkullerden Lüzumu Kalmıyanların Satılmasına Salâhiyet Verilmesi Hakkında Kanunun,

d)    18/12/1981 tarihli ve 2565 sayılı Askeri Yasak Bölgeler ve Güvenlik Bölgeleri Kanununun,

e)  12/3/1982 tarihli ve 2634 sayılı Turizmi Teşvik Kanununun,

f)  21/7/1983 tarihli ve 2863 sayılı Kültür ve Tabiat Varlıklarını Koruma Kanununun,

g)  4/4/1990 tarihli ve 3621 sayılı Kıyı Kanununun,

ğ) 25/2/1998 tarihli ve 4342 sayılı Mera Kanununun,

h)   16/6/2005 tarihli ve 5366 sayılı Yıpranan Tarihi ve Kültürel Taşınmaz Varlıkların Yenilenerek Korunması ve Yaşatılarak Kullanılması Hakkında Kanunun,

ı) 3/7/2005 tarihli ve 5403 sayılı Toprak Koruma ve Arazi Kullanımı Kanununun, bu Kanunun uygulanmasını engelleyici hükümleri ve diğer kanunların bu Kanuna aykırı hükümleri uygulanmaz. Ancak, bu Kanunun öngördüğü uygulamalar sırasında, bahsedilen kanunların amaçları ayrıca gözetilir. Uygulamalar için 6831 sayılı Kanuna tâbi alanların kullanılması zarurî olduğu takdirde, başka yerlerde en az bu alanlar kadar alanın ağaçlandırılması, 3573 sayılı Kanuna tâbi alanların kullanılması zarurî olduğu takdirde de, başka yerlerde en az bu alanlar kadar alanın zeytinlik alan hâline getirilmesi mecburîdir.