T.C. DANI?TAY İDARİ
DAVA DAİRELERİ KURULU
Esas No:2009.276, Karar
No:2009.52
2575 sayılı Danıştay Yasası'nın
86. maddesinin, 1.1.2005 tarihinde
yürürlüğe giren
5219 sayılı Yasa'yla
değişik 1. fıkrasında
ise, Danıştay dairelerinin her sene Ağustos'un birinden Eylül'ün beşine kadar çalışmaya ara vermesi öngörülmüş;
böylece ara vermenin son günü Eylül'ün dördü olarak belirlenmiştir.
Hüküm veren Danıştay İdari Dava
Daireleri Kurulu'nca, 2577 sayılı İdari Yargılama
Usulü Kanununun 14. maddesi uyarınca,
Tetkik Hakimi'nin raporu ve sözlü açıklamaları
dinlendikten sonra gereği görüşüldü:
Davacıya idari para cezası verilmesine ilişkin Rekabet
Kurulu'nun 9.3.2006 günlü, 06-18.212-53 sayılı
işleminin iptali istemiyle açılan davada, Danıştay
Onüçüncü Dairesince verilen ve davanın reddine
ilişkin 25.3.2008 günlü, E:2006.2149, K:2008.3357
sayılı kararı, davacı temyiz etmekte ve
bozulmasını istemektedir.
2577 sayılı İdari Yargılama Usulü
Kanununun 46. maddesinin, 4001 sayılı
Kanunla değişik 2. fıkrasında,
özel kanunlarda ayrı süre gösterilmeyen hallerde,
Danıştay Dava Daireleri ile İdare ve Vergi Mahkemelerinin nihai
kararlarına karşı, tebliğ tarihini izleyen otuz gün
içinde Danıştay'da temyiz yoluna başvurulabileceği
kurala bağlanmış; aynı Yasa'nın 8. maddesinin
3. fıkrasında da, bu Yasa'da
yazılı sürelerin bitmesi çalışmaya ara verme
zamanına rastlarsa, bu sürelerin, ara vermenin sona erdiği
günü izleyen tarihten itibaren yedi gün uzamış
sayılması esası benimsenmiştir.
2575 sayılı Danıştay Yasası'nın
86. maddesinin, 1.1.2005 tarihinde
yürürlüğe giren 5219 sayılı Yasa'yla
değişik 1. fıkrasında ise,
Danıştay dairelerinin her sene Ağustos'un birinden
Eylül'ün beşine kadar çalışmaya ara vermesi
öngörülmüş; böylece ara vermenin son
günü Eylül'ün dördü olarak belirlenmiştir.
Dosyanın incelenmesinden, Danıştay
Onüçüncü Dairesinin temyiz edilen kararının
5.8.2008 günü davacı vekiliyle sürekli
çalışan kişiye tebliğ edildiği, otuz
günlük temyiz süresinin bitiminin çalışmaya ara
verme zamanına rastladığı, bu nedenle sürenin ara
vermenin sona erdiği günü, yani Eylül'ün
dördünü izleyen tarihten itibaren 11.9.2008 perşembe
günü çalışma saati bitimine kadar
uzadığı; ancak davacının bu süre geçtikten
sonra, 12.9.2008 gününde kayda geçen dilekçeyle temyiz
isteminde bulunduğu anlaşılmaktadır.
Bu durumda, Yasa'da öngörülen süre geçirildikten
sonra yapılan temyiz başvurusunun incelenmesi olanağı
bulunmadığından, davacının isteminin süre
aşımı nedeniyle REDDİNE, 19.2.2009
gününde oyçokluğu ile karar verildi.
Danıştay İdari Dava Daireleri Kurulu
Dosyanın incelenmesinden,
Danıştay Onüçüncü
Dairesinin temyiz edilen kararının
5.8.2008 günü davacı
vekiliyle sürekli çalışan kişiye
tebliğ edildiği, otuz günlük temyiz süresinin bitiminin çalışmaya
ara verme zamanına rastladığı,
bu nedenle sürenin ara vermenin sona erdiği
günü, yani Eylül'ün dördünü
izleyen tarihten itibaren 11.9.2008 perşembe günü çalışma
saati bitimine kadar uzadığı; ancak davacının bu süre geçtikten
sonra, 12.9.2008 gününde
kayda geçen dilekçeyle temyiz isteminde bulunduğu anlaşılmaktadır.
