5 saatlik süreyi aşmamak kaydıyla radyasyon doz limitleri içinde çalışacaklar.
Tarih: 21.07.2008 Saat: 11:17
Konu: imar


Anılan madde ile acil durumlar nedeniyle belirtilen birimlerde vardiya veya nöbet uygulaması getirilmesi 2368 sayılı Yasa'ya aykırı olmadığı gibi 3153 sayılı Yasa ve Tüzüğün ilgili maddelerine uygun olarak sözü edilen görevlerin 5 saatlik günlük çalışma sınırını aşmaması gerektiği de açıktır. Bu durumda düzenlemede yasalara ve hukuka aykırılık bulunmamaktadır.

Dava konusu Genelge hükümlerine gelince; Genelgenin 1. paragrafında, radyasyonla çalışan kamu sağlık personelinin mesailerinin dava konusu Yönetmelikte öngörülen radyasyon doz limitleri içerisinde kalmak kaydıyla 2368 sayılı Kanunun değişik 2 nci maddesinde belirtilen haftalık 45 saat olarak tanzim edilmesi, aynı Kanunun 4 üncü maddesinde yararlanan personel için 40 saat olarak uygulanması, 2. paragrafında da, Yönetmeliğin 8. maddesi hükmü gereğince kurumiçi gerekli düzenlemelerin yapılması gereği belirtilmiştir. Yukarıda da açıklandığı üzere 2368 ve 3153 sayılı Yasa ve Tüzük hükümleri uyarınca radyasyonla çalışan personelin günlük 5 saatlik süreyi aşmamak kaydıyla Yönetmelikte öngörülen radyasyon doz limitleri içinde çalıştırılabilmesi mümkün olduğundan, 3153 sayılı Yasa ve Tüzük hükümlerine aykırı olarak haftada 45 saat (4. maddeden yararlananlar için 40 saat) uygulamayı içeren Genelge hükümlerinde Yasaya uyarlık görülmemiştir.

Açıklanan nedenlerle, dava konusu Yönetmelik hükümleri yönünden yürütmenin durdurulmasına karar verilebilmesi için 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 27 nci maddesinde öngörülen koşulların gerçekleşmediği anlaşıldığından, davacı itirazının bu yönden REDDİNE, dava konusu Genelgenin 1 ve 2 numaralı paragrafları yönünden ise yürütmenin durdurulmasına karar verilebilmesi için gerekli olan koşulların gerçekleştiği anlaşıldığından davacı itirazının KABULÜNE ve dava konusu Genelgenin 1 ve 2 numaralı paragraflarının yürütülmesinin durdurulmasına 1.5.2008 gününde oyçokluğu ile karar verildi.



T.C. DANI?TAY

İDARİ DAVA DAİRELERİ

KURULU

YD. İtiraz No: 2008/417

İtiraz Eden {Davacı) : Sağlık ve Sosyal Hizmet Emekçileri Sendikası (SES)

Vekili ; Av.Öztürk Türkdoğan

Necatibey Cad. No:82/13 Kızılav/ANKARA

Karşı Taraf (Davalı) : Sağlık Bakanlığı-ANKARA

                   İstemin özeti      :  Danıştay    Onikinci    ve    Beşinci    Daireleri    Müşterek Kurulunca verilen ve yürütmenin durdurulması isteminin reddine ilişkin bulunan 8.2.2008 günlü E:2007/5157 sayılı karara, davacı itiraz etmekte ve yürütmenin durdurulmasına karar verilmesini istemektedir.

Danıştay Tetkik Hakimi Avlin Bayram'ın Düşüncesi: Dava konusu-Yönetmelik hükümleri yönünden itirazın reddi, Genelge yönünden ise itirazın kabulü gerektiği düşünülmektedir.

Danıştay Savası Nazmiye Kılıç'ın Düşüncesi : İtiraz dilekçesinde ileri sürülen nedenler, Danıştay Onikinci Dairesince verilen yürütmenin durdurulması isteminin reddine ilişkin kararın kaldırılmasını gerektirecek nitelikte görülmediğinden, İtirazın reddi gerekeceği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADİNA

Hüküm veren Danıştay İdari Dava Daireleri Kurulunca gereği görüşüldü: 6.10.2007 günlü, 26665 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren Kamu Sağlık Hizmetlerinde İyonlaştırıcı Radyasyon Kaynakları ile Çalışan Personelin Radyasyon Doz Limitleri Hakkında Yönetmeliğin 4. maddesinin 1. bendinin (ç) fıkrası ve 8. maddesi ile Sağlık Bakanlığı Tedavi Hizmetleri Genel Müdürlüğünün 8.10.2007 günlü, 21025 sayılı Genelgesinin 1 ve 2 numaralı paragraflarının iptali ve yürütmenin durdurulması istemiyle açılan davada, Danıştay Onikinci ve Beşinci Daireleri Müşterek Kurulunca verilen ve yürütmenin durdurulması isteminin reddine ilişkin bulunan 8.2.2008 günlü, E:2007/5157 sayılı karara, davacı itiraz etmekte ve yürütmenin durdurulmasını istemektedir.

Dava konusu Yönetmeliğin 1. maddesinde, Yönetmeliğin amacının, iyonlaştırıcı radyasyon ile teşhis, tedavi veya araştırmanın yapıldığı yerler ile bu iş veya işlemlerde çalışan kamu sağlık hizmetlerindeki tüm personelin iyonlaştırıcı radyasyondan kaynaklanabilecek risklere karşı radyasyon dozu limitierini belirlemek olduğu, 2. maddesinde Yönetmeliğin, kamu sağlık hizmetlerinde, iyonlaştırıcı radyasyon ile teşhis, tedavi veya araştırmanın yapıldığı yerler ile bu iş veya işlemlerde çalışan kamu personelini kapsadığı, 3. maddesinde de, Yönetmeliğin 2368 sayılı Sağlık Personelinin Tazminat ve Çalışma Esaslarına Dair Kanunun 2. maddesi ile 181 sayılı Sağlık Bakanlığının Teşkilat ve Görevleri Hakkında Kanun Hükmünde Kararnamenin 43. maddesine dayanılarak hazırlandığı hükme bağlanmıştır.

2368 sayılı Sağlık Personelinin Tazminat ve Çalışma Esaslarına Dair Kanun'un 28.3.2007 tarihli ve 5614 sayılı Kanun'un 2. maddesi ile değişik 2. maddesinde; kamu sağlık hizmetlerinde çalışan personelin haftalık kanuni çalışma süresinin 45 saat, 4. maddede tanınmış olan haktan yararlananlar İçin ise 40 saat olduğu, personelin günlük çalışma saatlerinin, 657 ve 926 sayılı kanunlardaki hükümlere göre tespit edileceği, ancak, bu personelden iyonlaştırıcı radyasyon ile teşhis, tedavi veya araştırmanın yapıldığı yerler ile bu iş veya işlemlerde çalışan personelin, Sağlık Bakanlığınca çıkarılacak yönetmelikte belirlenen radyasyon dozu limitleri içinde çalıştırılabileceği hükmü yeralmaktadır.

8.10.2007 günlür 025 sayılı Sağlık Bakanlığı Tedavi Hizmetleri GeneLMüdürlüğü Genelgesi ile de dava konusu Yönetmeliğe göre; 1-"radyasyonla çalışan kamu sağlık personelinin mesailerinin mezkur Yönetmelikte öngörülen radyasyon doz limitleri içerisinde kalmak kaydıyla 2368 sayılı Kanunun değişik 2 nci maddesinde belirtilen haftalık 45 saat olarak tanzim edilmesi, aynı Kanunun 4 üncü maddesinden yararlanan personel için 40 saat olarak uygulanması, 2-Mezkur Yönetmeliğin 8 inci maddesi "Sağlık personelinin günlük mesaisi, radyoterapi birimlerinde acil hasta yükünün karşılanabilmesi ve hiperfraksiyone tedavi şemalarının uygulanabilmesi için; radyoloji ve nükleer tıp birimlerinde acil tanı ve tedavinin uygulanabilmesi İçin vardiya veya nöbet şeklinde düzenlenebilir. Vardiya veya nöbet için düzenlemeler ilgili birim sorumlusunun önerileri dikkate alınarak, kurum amirlerince yapılır. Vardiya veya nöbet şeklindeki çalışma düzeninde İlgili hekim radyasyon uygulamalarına eşlik eder" hükmü gereğince kurumsal gerekli düzenlemelerin yapılması hususları ilgili valiliklere duyurulmuştur.

Davalı idare tarafından, 2368 sayılı Yasa ile kamu sağlık personelinin çalışma süreleri bakımından özel bir düzenleme yapıldığı, bu bağlamda Yasanın 2. maddesinde değişiklik yapan 5614 sayılı Yasa ile kamu sağlık hizmetlerinde çalışan tüm personel için haftalık kanuni çalışma süresinin 40 ve 45 saat olarak öngörülmesiyle iyonlaştırıcı radyasyonla çalışan personelin çalışma sürelerinde diğer sağlık personeline oranla temelde bir farklılık belirlenmediği, ancak hükmün devamı ile anılan personel için yönetmelikte belirlenen radyasyon dozu limitleri içinde çalıştırılabilme kuralının getirildiği, madde gerekçesinde de belirtildiği üzere fiilen uygulanan 5 saat çalışma kuralından vazgeçilerek "doz sınırlamasının" esas alındığı ve böylelikle 3153 sayılı Kanunun 3. maddesi ve buna dayanılarak çıkarılan Tüzüğün iyonizan radyosyonla çalışan kamu sağlık personeli bakımından uygulanma olanağı kalmadığı ileri sürüldüğünden, uyuşmazlığın çözümlenebilmesi için 2368 sayılı Yasa'nın değişik 2. maddesinin 4.10.2007 tarihinde yürürlüğe girmesiyle 3153 sayılı Kanunun 3. maddesi ve buna dayalı olarak çıkarılan Tüzüğün yürürlükte olup olmadığı hususunun belirlenmesi gerekmektedir.

Kamu personelinin haftalık çalışma saatleri gene! olarak 657 sayılı Devlet Memurları Kanununda düzenlenmiştir. Kanunun 99. maddesinde, memurların haftalık çalışma süresinin genel olarak 40 saat olduğu, bu sürenin cumartesi ve pazar günleri tatil olmak üzere düzenleneceği, ancak özel kanunlarla yahut bu kanuna veya özel kanunlara dayanılarak çıkarılacak tüzük ve yönetmeliklerle, kurumların ve hizmetlerin özellikleri dikkate alınmak suretiyle farklı çalışma sürelerinin tespit olunabileceği hükme bağlanmıştır,

28.4.1937 günlü, 3591 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanan 3153 sayılı Radiyoioji, Radiyom ve Elektrikle Tadavi ve Diğer Fizyoterapi Müesseseleri HakkındaKanun'un 3. maddesi İle birinci maddede yazılı müesseselerin (münhasıran röntgen şuası vasıtası ile teşhis veya hem teşhis ve hem tedavi yahut radiyom veya radiyom emanasiyonu yahut radiyom mürekkebatîle veya her türlü elektrik aletleriyle tedavi yapan müesseseler) bina vasıfları ve hastalarla mütehassısları ve orada çalışan veya bulunan başkalarının elektrik cereyanı ve röntgen şuaı ve radiyom arızalarından korunacak tertiplerle bunlara ait levazımın şartları ve radiyom için bir müessesede bulunması lazımgelen en az miktar ve elektrikle tedaviye mahsus aletlere ait vasıf ve şartlar hakkında bir nizamname yapılacağı öngörülmüştür.

Anılan madde hükmü uyarınca 27.4.1939 günlü, 2/10857 sayılı Bakanlar Kurulu Kararı ile kabul edilen Radyoloji, Radyom ve Elektrikle Tedavi Müesseseleri Hakkında Nizamname (Tüzük) yayımlanmış ve bu tüzük ile 3153 sayılı Kanun'un 3. maddesi ile düzenlenmesi öngörülen konular ayrıntılı bir şekilde düzenlenmiştir. Buna göre Tüzüğün çalışma tarzına dair hükümler başlıklı ikinci bölümünde 21. madde ile, röntgen ve radyom ile daimi olarak günde beş saatten fazla çalışılamayacağı, röntgen muayenehanelerinde pazardan maada ayrıca bir gün daha öğleden sonra tatil yapılması gerektiği, 22. maddesi ile de, hastahanelerde röntgen ve radyom ile tam müddetle ( günde 5 saat) çalışan kimselerin, hastahanenin başka işlerinde kullanılamayacağı, bunlara gece uykularını ihlal edecek iş verilemeyeceği belirlenmiştir.

Yukarıda yer verilen hükümlerin birlikte değerlendirilmesinden, 657 sayılı Yasanın 99. maddesi ile genel olarak kamu personelinin haftalık çalışma süresinin 40 saat olarak belirlendiği, aynı yasa hükmü ile tanınan yetkiye dayanılarak 3153 sayılı Yasa ve buna dayalı Tüzük ile iyonlaştırıcı radyasyona maruz kalarak çatışan personel açısından bu personelin çalışma koşulları gözönünde bulundurularak İstisnai bir düzenleme yapıldığı ve günde 5 saatten çok çalıştırılamayacaklannın öngörüldüğü anlaşılmaktadır. 3153 sayılı Yasa ve Tüzük hükümleri günümüze kadar uygulanmış ve Yargı İçtihatları ile de radyasyonla çalışan sağlık personeli açısından bu doğrultuda çalışma saat ve koşullarına yönelik kararlar alınmıştır.

                                                                                                                  

2368 sayılı Yasa ve bu Yasanın 2. maddesine dayanılarak çıkarılan dava konusu Yönetmelik hükümleri ile de iyonlaştırıcı radyasyonla çalışan personel yönünden bir düzenleme yapılmış ise de, sözkonusu düzenlemeler 3153 sayılı Yasa ile münhasıran düzenlenen konularla doğrudan ilgili olmayıp, genel olarak sağlık personelinin çalışma saatlerine ilişkin 2368 sayılı Yasada yapılan değişiklik ile sözüedilen personelin belirli doz limitleri içinde çalıştırılabileceği belirtilerek bilimsel ve teknolojik gelişmeler çerçevesinde radyasyon güvenliğinin Avrupa Birliği standartlarına ulaştırılabilmesi temin bakımından Yönetmelikle belirlenen doz limitleri ve güvenlik tedbirlerinin uygulamaya geçirilmesine yöneliktir. 2368 sayılı Yasa ile 3153 sayılı Yasa ve ilgili Tüzük hükümleri yürürlükten kaldırılmadığı gibi, Yasada ve Yönetmelikte radyasyona maruz kalan sağlık personelinin çalışma saatlerine ilişkin herhangi bir düzenleme bulunmaması nedeniyle anılan Yasa ile 3153 sayılı Yasa ve Tüzük hükümleri ile düzenlenen 5 saatlik çalışma saati düzenlemesine ek önlem olarak doz limitlerinin de esas alınmaya başlandığı, dolayısıyla her iki düzenleme ile belirlenen tedbirlerin birlikte uygulanmasının öngörüldüğü sonucuna varılmıştır.

Davalı idarece 2368 sayılı Yasanın gerekçesinde açıkça 5 saat uygulamasından vazgeçildiği, ayrıca yeni çıkan Yasa'nın eski Yasa hükmünden farktı bir düzenleme getirmesi halinde önceki Yasanın aykırı hükümlerinin yürürlükten kalkacağı iddia edilmişse de, 2368 sayılı Yasanın genel gerekçesinde, 3153 sayılı Yasaya dayanılarak çıkartılan ve o günün teknik şartlarına göre hazırlanan Nizamname'de fiilen 5 saat çalışma şartı getirilmiş olması nedeniyle uygulamada problemle karşılaşıldığı, Avrupa Birliği Konseyinin 96/29 Euratom Direktifinin, doğrudan çalışma saati düzenlemesine yer vermediği, bunun yerine radyasyona maruz kalma kriterini esas aldığı, bu düzenlemeye uygun olarak, iyonlaştırıcı radyasyon ile teşhis, tedavi veya araştırmanın yapıldığı yerler ile bu iş veya işlemlerde çalışan personelin, tıbben kabul gören radyasyon dozu limitleri içinde çalıştırılmasının, bu limitlerin ise, Avrupa Birliği kriterlerinin esas alınarak Sağlık Bakanlığınca düzenlenmesinin uygun olacağı ifade edilmiş, 2. maddenin gerekçesinde de, iyonizan radyasyon kaynaklan ile çalışan personelin çalışma sistemlerinin günümüz şartlarına uygun olarak düzenlenmesinin amaçlandığı yer almış olup, Yasa ve gerekçesinde de açıkça bugüne kadar uygulanan 5 saat uygulamasından vazgeçildiği veya diğer Kanunların bu Kanuna aykırı hükümlerinin yürürlükten kaldırıldığı belirtilmemiştir. Aksine Avrupa Birliği kriterlerine uygun olarak doz Simitlerinin düzenlenmesi öngörülmüştür. Kaldı ki 96/29 Euratom Direktifinde de belirtildiği üzere doğrudan çalışma saati düzenlenmesine yer verilmemişse de, bu konunun her ülkenin çalışma koşulları ve şartlarına göre o ülke tarafından belirleneceğinin ifade edilmiş olduğu da gözönünde bulundurulduğunda, 3153 sayılı Yasa ve Tüzüğün 2363 sayılı Yasa ile yürürlükten kaldırıldığını söylemeye olanak bulunmamaktadır. Bir yasaya, kendisine aykırı kuralların yürürlükten kaldırıldığına ilişkin açık bir hüküm konulmasa da hukukun genel ilkeleri uyarınca yeni kurallara aykırı önceki kuralların kendiliğinden geçersiz duruma geleceği ve uygulanma yeterliliklerini yitirecekleri açık ise de, yukarıda da belirtildiği üzere, radyasyonla çalışan personele yönelik bilimsel ve teknolojik gelişmelere pareiel olarak doz limitlerinin de belirlenmesine yönelik yeni düzenleme önceki düzenleme ile çelişmediğinden yeni yasa hükmü ile 3153 sayılı Yasa ve Tüzük hükümlerinin zımnen ilga edildiği de söylenemeyeceğinden davalı idare iddiasında İsabet bulunmamaktadır,

Diğer taraftan, davalı idarece doz limitlerinin esas alınması ve bu çerçevede yapılan ve yapılacak olan düzenlemeler ite tehlikelilik ölçütünün belli, objektif ve ölçülebilir kriterlere bağlandığı, böylece korumanın tek koşulunun mesai süresi kısıtlanması olmadığı, korunma önlemleri olmazsa 5 saatten daha kısa sürenin bile doz sınırının aşılmasına neden olacağı, ayrıca ILO Sözleşmesi esas alınarak 2004 yılında İş Kanununda yapılan değişiklikle radyoaktif ve radyoiyonizan maddelerle yapılan işlerde çalışan işçiler yönünden de 5 saat uygulamasından vazgeçilerek 7,5 saat çalışılabileceğinin düzenlendiği belirtildiğinden, gerekli değerlendirmeler yapılarak gelişen teknoloji karşısında yeni düzenlemeler yapılabileceği açık ise de, bu konuda öncelikle 3153 sayılı Kanuna dayanılarak çıkarılan Tüzük hükümlerinin yeniden düzenlenmesi gerektiği, bu yapılmaksızın Tüzüğe aykırı herhangi bir işlem tesisinin mümkün olmadığı da tabiidir.

Bu durumda, 2368 sayılı Yasa ile getirilen doz limitleri kriterleri ve bunun yanında 3153 sayılı Yasa ve Tüzük ile öngörülen en fazla 5 saat çalışma süresine ilişkin düzenlemeler birarada gözönünde bulundurulmak suretiyle uyuşmazlığın çözümlenmesi gerekmektedir.

Kamu Sağlık Hizmetlerinde İyonlaştırıcı Radyasyon Kaynaklan ile Çalışan Personelin Radyasyon Doz Limitleri Hakkında Yönetmeiik'in dava konusu 4. maddesinin 1. fıkrasının personel tanımına ilişkin (ç) bendine yönelik olarak, yürütmenin durdurulmasına karar verilebilmesi için 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 27 nci maddesinde öngörülen koşullar gerçekleşmemiştir.

Yönetmeliğin 8, maddesine gelince; çalışma düzeni başlıklı maddede, personelin, iyonlaştırıcı radyasyonla 7 nci maddede belirtilen radyasyon doz ümitleri içinde çalıştırılabileceği, kamu kurum ve kuruluşlarının bu konuda gerekli tedbirleri almakla, personelin de gerekli korunma tedbirlerine uymakla yükümlü olduğu; sağlık personelinin günlük mesaisinin, radyoterapi birimlerinde acil hasta yükünün karşılanabilmesi ve hiperfraksiyone tedavi şemalarının uygulanabilmesi için; radyoloji ve nükleer tıp birimlerinde acil tanı ve tedavinin uygulanabilmesi için vardiya veya nöbet şeklinde düzenlenebileceği, buna göre; vardiya veya nöbet İçin düzenlemelerin ilgili birim sorumlusunun önerileri dikkate alınarak, kurum amirlerince yapılacağı, vardiya veya nöbet şeklindeki çalışma düzeninde ilgili hekimin radyasyon uygulamalarına eşlik edeceği hükme bağlanmıştır.

Anılan madde ile acil durumlar nedeniyle belirtilen birimlerde vardiya veya nöbet uygulaması getirilmesi 2368 sayılı Yasa'ya aykırı olmadığı gibi 3153 sayılı Yasa ve Tüzüğün ilgili maddelerine uygun olarak sözü edilen görevlerin 5 saatlik günlük çalışma sınırını aşmaması gerektiği de açıktır. Bu durumda düzenlemede yasalara ve hukuka aykırılık bulunmamaktadır.

Dava konusu Genelge hükümlerine gelince; Genelgenin 1. paragrafında, radyasyonla çalışan kamu sağlık personelinin mesailerinin dava konusu Yönetmelikte öngörülen radyasyon doz limitleri içerisinde kalmak kaydıyla 2368 sayılı Kanunun değişik 2 nci maddesinde belirtilen haftalık 45 saat olarak tanzim edilmesi, aynı Kanunun 4 üncü maddesinde yararlanan personel için 40 saat olarak uygulanması, 2. paragrafında da, Yönetmeliğin 8. maddesi hükmü gereğince kurumiçi gerekli düzenlemelerin yapılması gereği belirtilmiştir. Yukarıda da açıklandığı üzere 2368 ve 3153 sayılı Yasa ve Tüzük hükümleri uyarınca radyasyonla çalışan personelin günlük 5 saatlik süreyi aşmamak kaydıyla Yönetmelikte öngörülen radyasyon doz limitleri içinde çalıştırılabilmesi mümkün olduğundan, 3153 sayılı Yasa ve Tüzük hükümlerine aykırı olarak haftada 45 saat (4. maddeden yararlananlar için 40 saat) uygulamayı içeren Genelge hükümlerinde Yasaya uyarlık görülmemiştir.

Açıklanan nedenlerle, dava konusu Yönetmelik hükümleri yönünden yürütmenin durdurulmasına karar verilebilmesi için 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 27 nci maddesinde öngörülen koşulların gerçekleşmediği anlaşıldığından, davacı itirazının bu yönden REDDİNE, dava konusu Genelgenin 1 ve 2 numaralı paragrafları yönünden ise yürütmenin durdurulmasına karar verilebilmesi için gerekli olan koşulların gerçekleştiği anlaşıldığından davacı itirazının KABULÜNE ve dava konusu Genelgenin 1 ve 2 numaralı paragraflarının yürütülmesinin durdurulmasına 1.5.2008 gününde oyçokluğu ile karar verildi.

KAR?İ   OY

X- Dava konusu Yönetmelik, 2368 sayılı Sağlık Personelinin Tazminat ve Çalışma Esasları Hakkında Kanunun 5614 sayılı Yasa ile değişik 2. maddesine dayanılarak hazırlanmış, Genelge ile de, 2368 sayılı Yasanın 2. maddesinin değiştirildiğinden ve buna dayalı Yönetmeliğin yürürlüğe girdiğinden bahisle radyasyonla çalışan kamu sağlık personelinin çalışma saatlej-i yönetmelikte öngörüien doz limitleri içinde kalması bsşulu ile 40 ve 45 saat olarak tespit edilmiştir.

2368 sayılı Yasada yapılan değişiklikten önce Yasa'nın 2. maddesinde genel olarak kamu sağlık hizmetlerinde çalışan personelin haftalık kanuni çalışma süresinin 40 ve 45 saat olarak belirlenmesiyle yetinilmiş, 2368 sayılı Yasa'da yapılan değişiklikle anılan personelden iyonlaştırıcı radyasyon ile teşhis, tedavi veya araştırmanın yapıldığı yerler İle bu iş veya işlemlerde çalışan personelin, Sağlık Bakanlığınca çıkarılacak yönetmelikte belirlenen radyasyon dozu limitleri içinde çalıştırılabileceği düzenlenmiş ve buna uygun olarak uygulamanın gerçekleştirilmesini teminen dava konusu Yönetmelik ve Genelge yayımlanmıştır.

28.4.1937 günlü, 3591 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanan 3153 sayılı Kanun ise Radiyoioji, Radiyom ve Elektrikle Tedavi ve Diğer Fizyoterapi Müesseseleri Hakkında olup, Kanun'un 3. maddesi ile münhasıran röntgen şuaı vasıtası ile teşhis veya hem teşhis ve hem tedavi yahut radiyom veya radiyom emanasiyonu yahut radiyom mürekkebatile veya her türlü elektrik aletleriyle tedavi yapan müesseselerdeki hastalarla mütehassısları ve orada çalışan veya bulunan başkalarının elektrik cereyanı ve röntgen şuaı ve radiyom arızalarından korunacak tertiplerle bunlara ait levazımın şartlarının nizamname ile düzenleneceği hükmü gereğince; 27.4.1939 günlü, 2/10857 sayılı Bakanlar Kurulu Kararı ile kabul edilen Radyoloji, Radyom ve Elektrikte Tedavi Müesseseleri Hakkında Nizamnamenin 21. maddesi ile, röntgen ve radyom ile daimi olarak günde beş saatten fazla çahşılamayacağı, röntgen muayenehanelerinde pazardan maada ayrıca bir gün daha öğleden sonra tatil yapılması gerektiği, 22. maddesi ile de, hastahanelerde röntgen ve radyom ile tam müddette ( günde 5 saat) çalışan kimselerin, hastahanenin başka işlerinde kullanılamayacağı, bunlara gece uykularını ihlal edecek iş verilemeyeceği belirlenmiştir.

3153 sayılı Yasada radyoloji, radyasyon ve elektrikli tedavi ve diğer fizyoterapi müesseselerinde çalışanların çalışma sürelerine ilişkin bir sınırlandırılma getirilmemiş, 1937 yılının radyasyon etkileşimi bilgileri dahilinde sakıncanın önlenmesi amacıyla Tüzük ile bu gibi

yerlerde çalışan personelin günlük azami çalışma süresi belirlenmiştir. 2863 sayılı Yasa Sağlık Personelinin Çalışma Esaslarının düzenlenmesine ilişkin özel bir düzenleme olup, 2. maddenin gerekçesinde de, iyonizan radyasyon kaynaklan ile çalışan personelin çalışma sistemlerinin günümüz şartlarına uygun olarak düzenlenmesinin amaçlandığı yer almış ye madde hükmünde açıkça iyonlaştırıcı radyasyon ile teşhis, tedavi veya araştırmanın yapıldığı yerier ile bu iş veya işlemlerde çalışan personelin, Sağlık Bakanlığınca çıkarılacak yönetmelikte belirlenen radyasyon dozu limitleri içinde çalıştırılabileceği düzenlenmiştir. Bu itibarla Avrupa Birliği kriterlerine uygun doz limitleri içerisinde çalıştırılma esaslarına göre düzenlenen yönetmelik vs* genelge hükümlerinde yasaya aykırılık bulunmamakta, yasada öngörülen bir kriterin 1937 yılında tüzükle getirilen 5 saat çalışma kuralına aykırılık teşkil edeceğinden bahsetmeye de normlar hiyerarşisi yönünden uyarlık bulunmamaktadır.

Açıklanan  nedenlerle dava  konusu  işlemlerde  hukuka  aykırılık  bulunmadığından davacı itirazının reddi oyuyla karara katılmıyorum,

13. Daire Üyesi Orhun Yet

 







Bu haberin geldigi yer: Imar Hukukcusu
http://www.imarhukukcusu.com

Bu haber icin adres:
http://www.imarhukukcusu.com/modules.php?name=News&file=article&sid=1581