Anılan madde ile acil durumlar
nedeniyle belirtilen birimlerde vardiya veya nöbet uygulaması getirilmesi 2368
sayılı Yasa'ya aykırı olmadığı gibi 3153 sayılı Yasa ve Tüzüğün ilgili
maddelerine uygun olarak sözü edilen görevlerin 5 saatlik günlük çalışma
sınırını aşmaması gerektiği de açıktır. Bu durumda düzenlemede yasalara ve
hukuka aykırılık bulunmamaktadır.
Dava konusu Genelge hükümlerine gelince; Genelgenin 1.
paragrafında, radyasyonla çalışan kamu sağlık personelinin mesailerinin dava
konusu Yönetmelikte öngörülen radyasyon doz limitleri içerisinde kalmak kaydıyla
2368 sayılı Kanunun değişik 2 nci maddesinde belirtilen haftalık 45 saat olarak
tanzim edilmesi, aynı Kanunun 4 üncü maddesinde yararlanan personel için 40 saat
olarak uygulanması, 2. paragrafında da, Yönetmeliğin 8. maddesi hükmü gereğince
kurumiçi gerekli düzenlemelerin yapılması gereği belirtilmiştir. Yukarıda da
açıklandığı üzere 2368 ve 3153 sayılı Yasa ve Tüzük hükümleri uyarınca
radyasyonla çalışan personelin günlük 5 saatlik süreyi aşmamak kaydıyla
Yönetmelikte öngörülen radyasyon doz limitleri içinde çalıştırılabilmesi mümkün
olduğundan, 3153 sayılı Yasa ve Tüzük hükümlerine aykırı olarak haftada 45 saat
(4. maddeden yararlananlar için 40 saat) uygulamayı içeren Genelge hükümlerinde
Yasaya uyarlık görülmemiştir.
Açıklanan nedenlerle, dava
konusu Yönetmelik hükümleri yönünden yürütmenin durdurulmasına karar
verilebilmesi için 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 27 nci
maddesinde öngörülen koşulların gerçekleşmediği anlaşıldığından, davacı
itirazının bu yönden REDDİNE, dava konusu Genelgenin 1 ve 2 numaralı
paragrafları yönünden ise yürütmenin durdurulmasına karar verilebilmesi için
gerekli olan koşulların gerçekleştiği anlaşıldığından davacı itirazının KABULÜNE
ve dava konusu Genelgenin 1 ve 2 numaralı paragraflarının yürütülmesinin
durdurulmasına 1.5.2008 gününde oyçokluğu ile karar verildi.
T.C. DANI?TAY
İDARİ DAVA DAİRELERİ
KURULU
YD. İtiraz No: 2008/417
İtiraz Eden {Davacı) : Sağlık
ve Sosyal Hizmet Emekçileri Sendikası (SES)
Vekili ; Av.Öztürk
Türkdoğan
Necatibey Cad. No:82/13 Kızılav/ANKARA
Karşı Taraf (Davalı) : Sağlık
Bakanlığı-ANKARA
İstemin
özeti : Danıştay Onikinci ve Beşinci Daireleri
Müşterek Kurulunca verilen ve yürütmenin durdurulması isteminin reddine ilişkin
bulunan 8.2.2008 günlü E:2007/5157 sayılı karara, davacı itiraz etmekte ve
yürütmenin durdurulmasına karar verilmesini istemektedir.
Danıştay Tetkik Hakimi Avlin
Bayram'ın Düşüncesi:
Dava konusu-Yönetmelik hükümleri yönünden itirazın reddi, Genelge yönünden ise
itirazın kabulü gerektiği düşünülmektedir.
Danıştay Savası Nazmiye
Kılıç'ın Düşüncesi :
İtiraz dilekçesinde ileri sürülen nedenler, Danıştay Onikinci Dairesince verilen
yürütmenin durdurulması isteminin reddine ilişkin kararın kaldırılmasını
gerektirecek nitelikte görülmediğinden, İtirazın reddi gerekeceği
düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADİNA
Hüküm veren Danıştay
İdari Dava Daireleri Kurulunca gereği görüşüldü: 6.10.2007 günlü, 26665 sayılı
Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren Kamu Sağlık Hizmetlerinde
İyonlaştırıcı Radyasyon Kaynakları ile Çalışan Personelin Radyasyon Doz
Limitleri Hakkında Yönetmeliğin 4. maddesinin 1. bendinin (ç) fıkrası ve 8.
maddesi ile Sağlık Bakanlığı Tedavi Hizmetleri Genel Müdürlüğünün 8.10.2007
günlü, 21025 sayılı Genelgesinin 1 ve 2 numaralı paragraflarının iptali ve
yürütmenin durdurulması istemiyle açılan davada, Danıştay Onikinci ve Beşinci
Daireleri Müşterek Kurulunca verilen ve yürütmenin durdurulması isteminin
reddine ilişkin bulunan 8.2.2008 günlü, E:2007/5157 sayılı karara, davacı itiraz
etmekte ve yürütmenin durdurulmasını istemektedir.
Dava konusu Yönetmeliğin 1.
maddesinde, Yönetmeliğin amacının, iyonlaştırıcı radyasyon ile teşhis, tedavi
veya araştırmanın yapıldığı yerler ile bu iş veya işlemlerde çalışan kamu sağlık
hizmetlerindeki tüm personelin iyonlaştırıcı radyasyondan kaynaklanabilecek
risklere karşı radyasyon dozu limitierini belirlemek olduğu, 2. maddesinde
Yönetmeliğin, kamu sağlık hizmetlerinde, iyonlaştırıcı radyasyon ile teşhis,
tedavi veya araştırmanın yapıldığı yerler ile bu iş veya işlemlerde çalışan kamu
personelini kapsadığı, 3. maddesinde de, Yönetmeliğin 2368 sayılı Sağlık
Personelinin Tazminat ve Çalışma Esaslarına Dair Kanunun 2. maddesi ile 181
sayılı Sağlık Bakanlığının Teşkilat ve Görevleri Hakkında Kanun Hükmünde
Kararnamenin 43. maddesine dayanılarak hazırlandığı hükme bağlanmıştır.
2368 sayılı Sağlık Personelinin
Tazminat ve Çalışma Esaslarına Dair Kanun'un 28.3.2007 tarihli ve 5614 sayılı
Kanun'un 2. maddesi ile değişik 2. maddesinde; kamu sağlık hizmetlerinde çalışan
personelin haftalık kanuni çalışma süresinin 45 saat, 4. maddede tanınmış olan
haktan yararlananlar İçin ise 40 saat olduğu, personelin günlük çalışma
saatlerinin, 657 ve 926 sayılı kanunlardaki hükümlere göre tespit edileceği,
ancak, bu personelden iyonlaştırıcı radyasyon ile teşhis, tedavi veya
araştırmanın yapıldığı yerler ile bu iş veya işlemlerde çalışan personelin,
Sağlık Bakanlığınca çıkarılacak yönetmelikte belirlenen radyasyon dozu limitleri
içinde çalıştırılabileceği hükmü yeralmaktadır.
8.10.2007 günlür 025
sayılı Sağlık Bakanlığı Tedavi Hizmetleri GeneLMüdürlüğü Genelgesi ile de dava
konusu Yönetmeliğe göre; 1-"radyasyonla çalışan kamu sağlık personelinin
mesailerinin mezkur Yönetmelikte öngörülen radyasyon doz limitleri içerisinde
kalmak kaydıyla 2368 sayılı Kanunun değişik 2 nci maddesinde belirtilen haftalık
45 saat olarak tanzim edilmesi, aynı Kanunun 4 üncü maddesinden yararlanan
personel için 40 saat olarak uygulanması, 2-Mezkur Yönetmeliğin 8 inci maddesi
"Sağlık personelinin günlük mesaisi, radyoterapi birimlerinde acil hasta yükünün
karşılanabilmesi ve hiperfraksiyone tedavi şemalarının uygulanabilmesi için;
radyoloji ve nükleer tıp birimlerinde acil tanı ve tedavinin uygulanabilmesi
İçin vardiya veya nöbet şeklinde düzenlenebilir. Vardiya veya nöbet için
düzenlemeler ilgili birim sorumlusunun önerileri dikkate alınarak, kurum
amirlerince yapılır. Vardiya veya nöbet şeklindeki çalışma düzeninde İlgili
hekim radyasyon uygulamalarına eşlik eder" hükmü gereğince kurumsal gerekli
düzenlemelerin yapılması hususları ilgili valiliklere duyurulmuştur.
Davalı idare tarafından, 2368 sayılı Yasa ile kamu sağlık
personelinin çalışma süreleri bakımından özel bir düzenleme yapıldığı, bu
bağlamda Yasanın 2. maddesinde değişiklik yapan 5614 sayılı Yasa ile kamu sağlık
hizmetlerinde çalışan tüm personel için haftalık kanuni çalışma süresinin 40 ve
45 saat olarak öngörülmesiyle iyonlaştırıcı radyasyonla çalışan personelin
çalışma sürelerinde diğer sağlık personeline oranla temelde bir farklılık
belirlenmediği, ancak hükmün devamı ile anılan personel için yönetmelikte
belirlenen radyasyon dozu limitleri içinde çalıştırılabilme kuralının
getirildiği, madde gerekçesinde de belirtildiği üzere fiilen uygulanan 5 saat
çalışma kuralından vazgeçilerek "doz sınırlamasının" esas alındığı ve böylelikle
3153 sayılı Kanunun 3. maddesi ve buna dayanılarak çıkarılan Tüzüğün iyonizan
radyosyonla çalışan kamu sağlık personeli bakımından uygulanma olanağı kalmadığı
ileri sürüldüğünden, uyuşmazlığın çözümlenebilmesi için 2368 sayılı Yasa'nın
değişik 2. maddesinin 4.10.2007 tarihinde yürürlüğe girmesiyle 3153 sayılı
Kanunun 3. maddesi ve buna dayalı olarak çıkarılan Tüzüğün yürürlükte olup
olmadığı hususunun belirlenmesi gerekmektedir.
Kamu personelinin haftalık
çalışma saatleri gene! olarak 657 sayılı Devlet Memurları Kanununda
düzenlenmiştir. Kanunun 99. maddesinde, memurların haftalık çalışma süresinin
genel olarak 40 saat olduğu, bu sürenin cumartesi ve pazar günleri tatil olmak
üzere düzenleneceği, ancak özel kanunlarla yahut bu kanuna veya özel kanunlara
dayanılarak çıkarılacak tüzük ve yönetmeliklerle, kurumların ve hizmetlerin
özellikleri dikkate alınmak suretiyle farklı çalışma sürelerinin tespit
olunabileceği hükme bağlanmıştır,
28.4.1937 günlü, 3591 sayılı
Resmi Gazete'de yayımlanan 3153 sayılı Radiyoioji, Radiyom ve Elektrikle Tadavi
ve Diğer Fizyoterapi Müesseseleri HakkındaKanun'un 3. maddesi İle birinci
maddede yazılı müesseselerin (münhasıran röntgen şuası vasıtası ile teşhis veya
hem teşhis ve hem tedavi yahut radiyom veya radiyom emanasiyonu yahut radiyom
mürekkebatîle veya her türlü elektrik aletleriyle tedavi yapan müesseseler) bina
vasıfları ve hastalarla mütehassısları ve orada çalışan veya bulunan
başkalarının elektrik cereyanı ve röntgen şuaı ve radiyom arızalarından
korunacak tertiplerle bunlara ait levazımın şartları ve radiyom için bir
müessesede bulunması lazımgelen en az miktar ve elektrikle tedaviye mahsus
aletlere ait vasıf ve şartlar hakkında bir nizamname yapılacağı öngörülmüştür.
Anılan madde hükmü uyarınca
27.4.1939 günlü, 2/10857 sayılı Bakanlar Kurulu Kararı ile kabul edilen
Radyoloji, Radyom ve Elektrikle Tedavi Müesseseleri Hakkında Nizamname (Tüzük)
yayımlanmış ve bu tüzük ile 3153 sayılı Kanun'un 3. maddesi ile düzenlenmesi
öngörülen konular ayrıntılı bir şekilde düzenlenmiştir. Buna göre Tüzüğün
çalışma tarzına dair hükümler başlıklı ikinci bölümünde 21. madde ile, röntgen
ve radyom ile daimi olarak günde beş saatten fazla çalışılamayacağı, röntgen
muayenehanelerinde pazardan maada ayrıca bir gün daha öğleden sonra tatil
yapılması gerektiği, 22. maddesi ile de, hastahanelerde röntgen ve radyom ile
tam müddetle ( günde 5 saat) çalışan kimselerin, hastahanenin başka işlerinde
kullanılamayacağı, bunlara gece uykularını ihlal edecek iş verilemeyeceği
belirlenmiştir.
Yukarıda yer verilen hükümlerin
birlikte değerlendirilmesinden, 657 sayılı Yasanın 99. maddesi ile genel olarak
kamu personelinin haftalık çalışma süresinin 40 saat olarak belirlendiği, aynı
yasa hükmü ile tanınan yetkiye dayanılarak 3153 sayılı Yasa ve buna dayalı Tüzük
ile iyonlaştırıcı radyasyona maruz kalarak çatışan personel açısından bu
personelin çalışma koşulları gözönünde bulundurularak İstisnai bir düzenleme
yapıldığı ve günde 5 saatten çok çalıştırılamayacaklannın öngörüldüğü
anlaşılmaktadır. 3153 sayılı Yasa ve Tüzük hükümleri günümüze kadar uygulanmış
ve Yargı İçtihatları ile de radyasyonla çalışan sağlık personeli açısından bu
doğrultuda çalışma saat ve koşullarına yönelik kararlar alınmıştır.
2368 sayılı Yasa ve bu Yasanın
2. maddesine dayanılarak çıkarılan dava konusu Yönetmelik hükümleri ile de
iyonlaştırıcı radyasyonla çalışan personel yönünden bir düzenleme yapılmış ise
de, sözkonusu düzenlemeler 3153 sayılı Yasa ile münhasıran düzenlenen konularla
doğrudan ilgili olmayıp, genel olarak sağlık personelinin çalışma saatlerine
ilişkin 2368 sayılı Yasada yapılan değişiklik ile sözüedilen personelin belirli
doz limitleri içinde çalıştırılabileceği belirtilerek bilimsel ve teknolojik
gelişmeler çerçevesinde radyasyon güvenliğinin Avrupa Birliği standartlarına
ulaştırılabilmesi temin bakımından Yönetmelikle belirlenen doz limitleri ve
güvenlik tedbirlerinin uygulamaya geçirilmesine yöneliktir. 2368 sayılı Yasa ile
3153 sayılı Yasa ve ilgili Tüzük hükümleri yürürlükten kaldırılmadığı gibi,
Yasada ve Yönetmelikte radyasyona maruz kalan sağlık personelinin çalışma
saatlerine ilişkin herhangi bir düzenleme bulunmaması nedeniyle anılan Yasa ile
3153 sayılı Yasa ve Tüzük hükümleri ile düzenlenen 5 saatlik çalışma saati
düzenlemesine ek önlem olarak doz limitlerinin de esas alınmaya başlandığı,
dolayısıyla her iki düzenleme ile belirlenen tedbirlerin birlikte uygulanmasının
öngörüldüğü sonucuna varılmıştır.
Davalı idarece 2368 sayılı
Yasanın gerekçesinde açıkça 5 saat uygulamasından vazgeçildiği, ayrıca yeni
çıkan Yasa'nın eski Yasa hükmünden farktı bir düzenleme getirmesi halinde önceki
Yasanın aykırı hükümlerinin yürürlükten kalkacağı iddia edilmişse de, 2368
sayılı Yasanın genel gerekçesinde, 3153 sayılı Yasaya dayanılarak çıkartılan ve
o günün teknik şartlarına göre hazırlanan Nizamname'de fiilen 5 saat çalışma
şartı getirilmiş olması nedeniyle uygulamada problemle karşılaşıldığı, Avrupa
Birliği Konseyinin 96/29 Euratom Direktifinin, doğrudan çalışma saati
düzenlemesine yer vermediği, bunun yerine radyasyona maruz kalma kriterini esas
aldığı, bu düzenlemeye uygun olarak, iyonlaştırıcı radyasyon ile teşhis, tedavi
veya araştırmanın yapıldığı yerler ile bu iş veya işlemlerde çalışan personelin,
tıbben kabul gören radyasyon dozu limitleri içinde çalıştırılmasının, bu
limitlerin ise, Avrupa Birliği kriterlerinin esas alınarak Sağlık Bakanlığınca
düzenlenmesinin uygun olacağı ifade edilmiş, 2. maddenin gerekçesinde de,
iyonizan radyasyon kaynaklan ile çalışan personelin çalışma sistemlerinin
günümüz şartlarına uygun olarak düzenlenmesinin amaçlandığı yer almış olup, Yasa
ve gerekçesinde de açıkça bugüne kadar uygulanan 5 saat uygulamasından
vazgeçildiği veya diğer Kanunların bu Kanuna aykırı hükümlerinin yürürlükten
kaldırıldığı belirtilmemiştir. Aksine Avrupa Birliği kriterlerine uygun olarak
doz Simitlerinin düzenlenmesi öngörülmüştür. Kaldı ki 96/29 Euratom Direktifinde
de belirtildiği üzere doğrudan çalışma saati düzenlenmesine yer verilmemişse de,
bu konunun her ülkenin çalışma koşulları ve şartlarına göre o ülke tarafından
belirleneceğinin ifade edilmiş olduğu da gözönünde bulundurulduğunda, 3153
sayılı Yasa ve Tüzüğün 2363 sayılı Yasa ile yürürlükten kaldırıldığını söylemeye
olanak bulunmamaktadır. Bir yasaya, kendisine aykırı kuralların yürürlükten
kaldırıldığına ilişkin açık bir hüküm konulmasa da hukukun genel ilkeleri
uyarınca yeni kurallara aykırı önceki kuralların kendiliğinden geçersiz duruma
geleceği ve uygulanma yeterliliklerini yitirecekleri açık ise de, yukarıda da
belirtildiği üzere, radyasyonla çalışan personele yönelik bilimsel ve teknolojik
gelişmelere pareiel olarak doz limitlerinin de belirlenmesine yönelik yeni
düzenleme önceki düzenleme ile çelişmediğinden yeni yasa hükmü ile 3153 sayılı
Yasa ve Tüzük hükümlerinin zımnen ilga edildiği de söylenemeyeceğinden davalı
idare iddiasında İsabet bulunmamaktadır,
Diğer taraftan, davalı idarece
doz limitlerinin esas alınması ve bu çerçevede yapılan ve yapılacak olan
düzenlemeler ite tehlikelilik ölçütünün belli, objektif ve ölçülebilir
kriterlere bağlandığı, böylece korumanın tek koşulunun mesai süresi kısıtlanması
olmadığı, korunma önlemleri olmazsa 5 saatten daha kısa sürenin bile doz
sınırının aşılmasına neden olacağı, ayrıca ILO Sözleşmesi esas alınarak 2004
yılında İş Kanununda yapılan değişiklikle radyoaktif ve radyoiyonizan maddelerle
yapılan işlerde çalışan işçiler yönünden de 5 saat uygulamasından vazgeçilerek
7,5 saat çalışılabileceğinin düzenlendiği belirtildiğinden, gerekli
değerlendirmeler yapılarak gelişen teknoloji karşısında yeni düzenlemeler
yapılabileceği açık ise de, bu konuda öncelikle 3153 sayılı Kanuna
dayanılarak çıkarılan Tüzük hükümlerinin yeniden düzenlenmesi gerektiği, bu
yapılmaksızın Tüzüğe aykırı herhangi bir işlem tesisinin mümkün olmadığı da
tabiidir.
Bu durumda, 2368 sayılı Yasa
ile getirilen doz limitleri kriterleri ve bunun yanında 3153 sayılı Yasa ve
Tüzük ile öngörülen en fazla 5 saat çalışma süresine ilişkin düzenlemeler
birarada gözönünde bulundurulmak suretiyle uyuşmazlığın çözümlenmesi
gerekmektedir.
Kamu Sağlık Hizmetlerinde
İyonlaştırıcı Radyasyon Kaynaklan ile Çalışan Personelin Radyasyon Doz Limitleri
Hakkında Yönetmeiik'in dava konusu 4. maddesinin 1. fıkrasının personel tanımına
ilişkin (ç) bendine yönelik olarak, yürütmenin durdurulmasına karar
verilebilmesi için 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 27 nci
maddesinde öngörülen koşullar gerçekleşmemiştir.
Yönetmeliğin 8, maddesine
gelince; çalışma düzeni başlıklı maddede, personelin, iyonlaştırıcı radyasyonla
7 nci maddede belirtilen radyasyon doz ümitleri içinde çalıştırılabileceği, kamu
kurum ve kuruluşlarının bu konuda gerekli tedbirleri almakla, personelin de
gerekli korunma tedbirlerine uymakla yükümlü olduğu; sağlık personelinin günlük
mesaisinin, radyoterapi birimlerinde acil hasta yükünün karşılanabilmesi ve
hiperfraksiyone tedavi şemalarının uygulanabilmesi için; radyoloji ve nükleer
tıp birimlerinde acil tanı ve tedavinin uygulanabilmesi için vardiya veya nöbet
şeklinde düzenlenebileceği, buna göre; vardiya veya nöbet İçin düzenlemelerin
ilgili birim sorumlusunun önerileri dikkate alınarak, kurum amirlerince
yapılacağı, vardiya veya nöbet şeklindeki çalışma düzeninde ilgili hekimin
radyasyon uygulamalarına eşlik edeceği hükme bağlanmıştır.
Anılan madde ile acil durumlar
nedeniyle belirtilen birimlerde vardiya veya nöbet uygulaması getirilmesi 2368
sayılı Yasa'ya aykırı olmadığı gibi 3153 sayılı Yasa ve Tüzüğün ilgili
maddelerine uygun olarak sözü edilen görevlerin 5 saatlik günlük çalışma
sınırını aşmaması gerektiği de açıktır. Bu durumda düzenlemede yasalara ve
hukuka aykırılık bulunmamaktadır.
Dava konusu Genelge hükümlerine gelince; Genelgenin 1.
paragrafında, radyasyonla çalışan kamu sağlık personelinin mesailerinin dava
konusu Yönetmelikte öngörülen radyasyon doz limitleri içerisinde kalmak kaydıyla
2368 sayılı Kanunun değişik 2 nci maddesinde belirtilen haftalık 45 saat olarak
tanzim edilmesi, aynı Kanunun 4 üncü maddesinde yararlanan personel için 40 saat
olarak uygulanması, 2. paragrafında da, Yönetmeliğin 8. maddesi hükmü gereğince
kurumiçi gerekli düzenlemelerin yapılması gereği belirtilmiştir. Yukarıda da
açıklandığı üzere 2368 ve 3153 sayılı Yasa ve Tüzük hükümleri uyarınca
radyasyonla çalışan personelin günlük 5 saatlik süreyi aşmamak kaydıyla
Yönetmelikte öngörülen radyasyon doz limitleri içinde çalıştırılabilmesi mümkün
olduğundan, 3153 sayılı Yasa ve Tüzük hükümlerine aykırı olarak haftada 45 saat
(4. maddeden yararlananlar için 40 saat) uygulamayı içeren Genelge hükümlerinde
Yasaya uyarlık görülmemiştir.
Açıklanan nedenlerle, dava
konusu Yönetmelik hükümleri yönünden yürütmenin durdurulmasına karar
verilebilmesi için 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 27 nci
maddesinde öngörülen koşulların gerçekleşmediği anlaşıldığından, davacı
itirazının bu yönden REDDİNE, dava konusu Genelgenin 1 ve 2 numaralı
paragrafları yönünden ise yürütmenin durdurulmasına karar verilebilmesi için
gerekli olan koşulların gerçekleştiği anlaşıldığından davacı itirazının KABULÜNE
ve dava konusu Genelgenin 1 ve 2 numaralı paragraflarının yürütülmesinin
durdurulmasına 1.5.2008 gününde oyçokluğu ile karar verildi.
KAR?İ OY
X- Dava konusu Yönetmelik, 2368
sayılı Sağlık Personelinin Tazminat ve Çalışma Esasları Hakkında Kanunun 5614
sayılı Yasa ile değişik 2. maddesine dayanılarak hazırlanmış, Genelge ile de,
2368 sayılı Yasanın 2. maddesinin değiştirildiğinden ve buna dayalı Yönetmeliğin
yürürlüğe girdiğinden bahisle radyasyonla çalışan kamu sağlık personelinin
çalışma saatlej-i yönetmelikte öngörüien doz limitleri içinde kalması bsşulu ile
40 ve 45 saat olarak tespit edilmiştir.
2368 sayılı Yasada yapılan
değişiklikten önce Yasa'nın 2. maddesinde genel olarak kamu sağlık hizmetlerinde
çalışan personelin haftalık kanuni çalışma süresinin 40 ve 45 saat olarak
belirlenmesiyle yetinilmiş, 2368 sayılı Yasa'da yapılan değişiklikle anılan
personelden iyonlaştırıcı radyasyon ile teşhis, tedavi veya araştırmanın
yapıldığı yerler İle bu iş veya işlemlerde çalışan personelin, Sağlık
Bakanlığınca çıkarılacak yönetmelikte belirlenen radyasyon dozu limitleri içinde
çalıştırılabileceği düzenlenmiş ve buna uygun olarak uygulamanın
gerçekleştirilmesini teminen dava konusu Yönetmelik ve Genelge yayımlanmıştır.
28.4.1937 günlü, 3591 sayılı
Resmi Gazete'de yayımlanan 3153 sayılı Kanun ise Radiyoioji, Radiyom ve
Elektrikle Tedavi ve Diğer Fizyoterapi Müesseseleri Hakkında olup, Kanun'un 3.
maddesi ile münhasıran röntgen şuaı vasıtası ile teşhis veya hem teşhis ve hem
tedavi yahut radiyom veya radiyom emanasiyonu yahut radiyom mürekkebatile veya
her türlü elektrik aletleriyle tedavi yapan müesseselerdeki hastalarla
mütehassısları ve orada çalışan veya bulunan başkalarının elektrik cereyanı ve
röntgen şuaı ve radiyom arızalarından korunacak tertiplerle bunlara ait
levazımın şartlarının nizamname ile düzenleneceği hükmü gereğince; 27.4.1939
günlü, 2/10857 sayılı Bakanlar Kurulu Kararı ile kabul edilen Radyoloji, Radyom
ve Elektrikte Tedavi Müesseseleri Hakkında Nizamnamenin 21. maddesi ile, röntgen
ve radyom ile daimi olarak günde beş saatten fazla çahşılamayacağı, röntgen
muayenehanelerinde pazardan maada ayrıca bir gün daha öğleden sonra tatil
yapılması gerektiği, 22. maddesi ile de, hastahanelerde röntgen ve radyom ile
tam müddette ( günde 5 saat) çalışan kimselerin, hastahanenin başka işlerinde
kullanılamayacağı, bunlara gece uykularını ihlal edecek iş verilemeyeceği
belirlenmiştir.
3153 sayılı Yasada radyoloji,
radyasyon ve elektrikli tedavi ve diğer fizyoterapi müesseselerinde çalışanların
çalışma sürelerine ilişkin bir sınırlandırılma getirilmemiş, 1937 yılının
radyasyon etkileşimi bilgileri dahilinde sakıncanın önlenmesi amacıyla Tüzük ile
bu gibi
yerlerde çalışan personelin günlük azami çalışma süresi
belirlenmiştir. 2863 sayılı Yasa Sağlık Personelinin Çalışma Esaslarının
düzenlenmesine ilişkin özel bir düzenleme olup, 2. maddenin gerekçesinde de,
iyonizan radyasyon kaynaklan ile çalışan personelin çalışma sistemlerinin
günümüz şartlarına uygun olarak düzenlenmesinin amaçlandığı yer almış ye madde
hükmünde açıkça iyonlaştırıcı radyasyon ile teşhis, tedavi veya araştırmanın
yapıldığı yerier ile bu iş veya işlemlerde çalışan personelin, Sağlık
Bakanlığınca çıkarılacak yönetmelikte belirlenen radyasyon dozu limitleri içinde
çalıştırılabileceği düzenlenmiştir. Bu itibarla Avrupa Birliği kriterlerine
uygun doz limitleri içerisinde çalıştırılma esaslarına göre düzenlenen
yönetmelik vs* genelge hükümlerinde yasaya aykırılık bulunmamakta, yasada
öngörülen bir kriterin 1937 yılında tüzükle getirilen 5 saat çalışma kuralına
aykırılık teşkil edeceğinden bahsetmeye de normlar hiyerarşisi yönünden uyarlık
bulunmamaktadır.
Açıklanan nedenlerle dava
konusu işlemlerde hukuka aykırılık bulunmadığından davacı itirazının reddi
oyuyla karara katılmıyorum,
13. Daire Üyesi Orhun Yet