Imar Hukukcusu - Anayasanın 152/3 maddesinde öngörülen “Anayasa Mahkemesinin kararı esas ha

imar hukuku imar hukuku imar hukuk imar hukuku imar hukuk imar hukuku imar hukuku imar hukuku imar hukuku imar hukuku imar hukuku

T.C. D A N I ? T A Y İkinci Daire Esas No : 2005/3253 Karar No : 2006/59 Özeti : Anayasanın 152/3 maddesinde öngörülen “Anayasa Mahkemesinin kararı esas hakkında karar kesinleşinceye kadar gelirse mahkeme buna uymak zorundadır.” kuralının Anayasa Mahkemesinin verdiği iptal kararının, bu karardan önce açılmış olan ve görülmekte olan davalarda uyulmasının gerektiği hakkında. Temyiz İsteminde Bulunan (Davalı): Milli Eğitim Bakanlığı - ANKARA Karşı Taraf : … İsteğin Özeti : Kars İli Arpaçay İlçesi … Köyü İlköğretim Okulunda öğretmen olarak görev yapan davacının, Ankara Milli Eğitim Müdürlüğü emrine öğretmen olarak atanmasına ilişkin 18.1.2005 günlü, 4927 sayılı işlemin yolluksuz kısmının iptali ile hakettiği harcırahın dava tarihinden itibaren hesaplanacak yasal faiziyle birlikte davacıya ödenmesine hükmedilmesi yolunda Ankara 10.İdare Mahkemesi'nce verilen 20.7.2005 günlü, E:2005/779, K:2005/1130 sayılı kararın, dilekçede yazılı nedenlerle 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesi uyarınca temyizen incelenerek bozulması isteminden ibarettir. Cevabın Özeti : Cevap verilmemiştir. Danıştay Tetkik Hakimi : Hasan Delice Düşüncesi : İdare Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmüştür. Danıştay Savcısı : Celalettin Yüksel Düşüncesi : İdare ve vergi mahkemelerince verilen kararların temyizen incelenerek bozulabilmesi için, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 49 uncu maddesinin birinci fıkrasında belirtilen nedenlerin bulunması gerekmektedir. Temyiz dilekçesinde öne sürülen hususlar, söz konusu maddede yazılı nedenlerden hiçbirisine uymadığından, istemin reddi ile temyiz edilen Mahkeme kararının onanmasının uygun olacağı düşünülmektedir. TÜRK MİLLETİ ADINA Hüküm veren Danıştay İkinci Dairesi'nce işin gereği düşünüldü: İdare ve vergi mahkemeleri tarafından verilen kararların temyiz yolu ile incelenerek bozulabilmeleri, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde belirtilen nedenlerden birinin varlığına bağlıdır. Anayasanın 153. maddesinde yer alan ve iptal kararlarının geriye yürümeyeceğine ilişkin bulunan kural, iptal edilen hükümlere göre kazanılmış olan hakların ortadan kaldırılmasına veya toplum huzurunun bozulmasına yol açacak sonuçları önlemek amacıyla kabul edilmiş olup, bu kuralın bir davaya bakmakta olan mahkeme tarafından itiraz yoluyla Anayasa Mahkemesine götürülen konularda uygulanmasının mümkün olmadığı, aksi halde Anayasa'nın 152. maddesinde düzenlenmiş olan; "Anayasa'ya aykırılığın diğer mahkemelerde ileri sürülmesi" kuralının, yazılı hukuk ve uygulama yönünden sonuçsuz kalacağı hem öğretide hem de yargısal içtihatlarla kabul edilmiş bulunmaktadır. Bu bağlamda, Anayasa'nın 152/3 maddesinde öngörülen; Anayasa Mahkemesinin kararı esas hakkındaki karar kesinleşinceye kadar gelirse, mahkeme buna uymak zorundadır" şeklindeki kural da Anayasa Mahkemesinin verdiği iptal kararının, bu karardan önce açılmış bulunan ve bakılmakta olan davalarda uyulması gerektiğini açıkça ortaya koymaktadır. Açıklanan nedenle, Ankara 10.İdare Mahkemesi'nce verilen 20.7.2005 günlü, E:2005/779, K:2005/1130 sayılı karar hukuk ve usule uygun olup, bozulmasını gerektirecek bir neden de bulunmadığından, davalı idarenin temyiz isteminin reddiyle anılan kararın yukarıda yazılı açıklamanın eklenmesi suretiyle onanmasına, temyiz giderlerinin istemde bulunan davalı üzerinde bırakılmasına, 18.1.2006 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.