Tüm kat malikleri tarafından kabul edilerek imzalanan yönetim planı, bağlayıcı nitelikte olduğundan daha sonradan yeniden kat maliklerinin tamamının muvafakatının istenmesine gerek bulunmadığı hk.

ALTINCI DAİRE

E: 2005/867

K: 2003/4450

15/02/2005

KARAR METNİ

Tüm kat malikleri tarafından kabul edilerek imzalanan yönetim planı, bağlayıcı nitelikte olduğundan daha sonradan yeniden kat maliklerinin tamamının muvafakatının istenmesine gerek bulunmadığı hk.

Temyiz İsteminde Bulunan : Gazi Belediye Başkanlığı - SAMSUN
Vekili : Av. ...
Karşı Taraf : ...
Vekili : Av. ...
İstemin Özeti : Samsun İdare Mahkemesinin 26.3.2003 günlü, E:2002/2096, K:2003/255 sayılı kararının usul ve yasaya aykırı olduğu ileri sürülerek bozulması istenilmektedir.
Savunmanın Özeti : Savunma verilmemiştir.
Danıştay Tetkik Hakimi Sedef Türkdoğan'ın Düşüncesi : Temyiz isteminin reddi ile mahkeme kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.
Danıştay Savcısı Eren Sonbay'ın Düşüncesi : İdare ve vergi mahkemelerince verilen kararların temyizen incelenerek bozulabilmesi için, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 49 uncu maddesinin birinci fıkrasında belirtilen nedenlerin bulunması gerekmektedir.
Temyiz dilekçesinde öne sürülen hususlar, söz konusu maddede yazılı nedenlerden hiçbirisine uymadığından, istemin reddi ile temyiz edilen Mahkeme kararının onanmasının uygun olacağı düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Altıncı Dairesince Tetkik Hakiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra işin gereği görüşüldü:
Dava, Samsun, Merkez, Bahçelievler Mahallesi, 63 pafta, 110 ada, 302 parsel sayılı taşınmaz için verilen 24.7.2002 günlü, 46 sayılı inşaat ruhsatı ile dayanağı 2.7.2002 günlü, 511 sayılı belediye encümeni kararının iptali istemiyle açılmış, İdare Mahkemesince; 4.11.1965 onay tarihli proje üzerine 25.4.1969 tarihli tadilat projesine göre bodrum + zemin + 2 kat mesken ve 3.katın müştemilat olarak işlendiği, fakat 3.katın yapılmadığı, 4 ve 5 numaralı bağımsız bölümlerin malikinin 5 numaralı bağımsız bölümü yapabilmek için ruhsat yenileme isteğine ilişkin 22.5.2002 günlü dilekçeyle davalı idareye başvuruda bulunması üzerine anılan şahsa 3194 sayılı Yasanın 21.maddesi uyarınca inşaat ruhsatı verilmesine ilişkin 2.7.2002 günlü, 511 sayılı dava konusu belediye encümen kararına dayanılarak 24.7.2002 günlü, 46 sayılı inşaat ruhsatının verildiği, davaya konu inşaat ruhsatının Samsun 2. Tapu Sicil Müdürlüğünde bulunan proje suretinde 3. katın mesken olarak yazılı olduğu dikkate alınarak verildiği görülmekte ise de, ana gayrimenkul 1969 tarihinde yapılmış olmasına karşın dava konusu 3. kat 3194 sayılı Yasanın 29. maddesinde öngörülen ruhsat müddetleri içinde yapılmaması nedeniyle ruhsatın bu kata yönelik kısmının hükümsüz kaldığı aradan uzun yıllar geçtikten sonra bu yerin maliki tarafından yapılan 22.5.2002 günlü ruhsat yenileme başvurusu üzerine dava konusu işlemlerin tesis edildiği, 5 numaralı bölüm için verilen ruhsatın yeni bir ruhsat olduğu dikkate alındığında yapıya ilave edilecek bölümler için 634 sayılı Yasanın 44. maddesinde öngörülen kat malikleri kurulu kararı aranması gerektiği, bu karar ibraz edilmeksizin inşaat ruhsatı verilmesi yolunda tesis olunan belediye encümen kararında ve bu karar uyarınca verilen inşaat ruhsatında hukuka uyarlık bulunmadığı gerekçesiyle iptaline karar verilmiş, karar davalı idare vekilince temyiz edilmiştir.
3194 sayılı İmar Kanununun 21.maddesi hükmüne göre yapı, imar planı, yönetmelik, ruhsat ve eklerine uygun olarak yapılabilir, ruhsat alınmış yapılarda herhangi bir değişiklik yapılması da yeniden ruhsat alınmasına bağlıdır; 22.maddesinde de ruhsat ve tadilat ruhsatı almak içinde belediye veya valiliğe başvuru yapılırken dilekçeye tapu, mimari proje, statik proje, elektrik ve tesisat projeleri, resim ve hesapları, röperli veya yoksa ebatlı krokisinin eklenmesi gerektiği öngörülmüştür.
634 sayılı Kat Mülkiyeti Kanununun 19. maddesinin 2. fıkrasında, kat maliklerinden birinin bütün kat maliklerinin rızası olmadıkça ana gayrımenkulün ortak yerlerinde inşaat, onarım ve tesisler, kendi bağımsız bölümünde de ana yapıya zarar verecek nitelikte onarım, tesis ve değişiklik yapamayacağı; aynı Yasanın 44.maddesinde de, ana gayrımenkule bağımsız bölüm ilavesi veya mevcut çekme kat yerine tam kat yapılması veya zemin veya bodrum katlarında veya arsanın boş kısmında 24.maddenin 2.fıkrasında yazılı yerlerin sonradan yapımı veya ilavesi için kat malikleri kurulunun buna oybirliğiyle karar vermesinin şart olduğu hükümleri yer almaktadır.
634 sayılı Kat Mülkiyeti Kanununun 28.maddesinde ise, Yönetim Planının yönetim tarzını, kullanma maksat ve şeklini düzenleyen ve bütün kat maliklerini bağlayan bir sözleşme hükmünde olduğu kurala bağlanmıştır.
Yukarıdaki hükümlerin değerlendirilmesinden, 634 sayılı Yasanın 44.maddesinde belirtilen tadilatların yapılması için kat malikleri kurulunca oybirliğiyle bir karar alınmışsa maliklerin değişmesi durumunda da aynı konuda yeniden karar alınmasına gerek bulunmamaktadır.
Dosyanın incelenmesinden, uyuşmazlık konusu 63 pafta, 110 ada, 302 sayılı parsel üzerinde yapılacak yapı için 4.11.1965 tarihli tasdikli proje üzerine 25.4.1969 tarihinde yapılan tadilat ile bodrum + zemin + 2 kat mesken ve 3. katın müştemilat olarak işlendiği, fakat 3.katın yapılmadığı, 4.4.1969 tarihli yönetim planında ana yapının, bir bodrum, bir zemin, beş katlı, beş bağımsız bölüm ve dairelerinin mesken olarak kullanılacağının, 15.4.1969 tarihinde Samsun 3. Noterliğince onaylanan uyuşmazlık konusu binaya ait listede binanın beş katlı, beş daireli ve tümünün mesken olduğunun, 5.5.1969 tarihli tapuda da, 3.katın, kat irtifakı kurularak 5 numaralı mesken olduğunun belirtildiği, ...'in 5 numaralı bağımsız bölüm için inşaat ruhsatı istemiyle yaptığı başvuru üzerine davalı idarece; 4.11.1965 tarihli proje kapağında bodrum, zemin, 2.kat ve müştemilat olarak onaylandığı, ancak bu projenin katları gösteren, plan kısmında müştemilatın mesken olarak görüldüğü ve tapu kaydında çekme katın 5 numaralı mesken olması nedeniyle davacıya dava konusu belediye encümeni kararı ile inşaat ruhsatı verilmesi kabul edilerek inşaat ruhsatının da verildiği anlaşılmaktadır.
Uyuşmazlık konusu olayda, 4.4.1969 tarihli yönetim planında ana yapının, bir bodrum, bir zemin, beş katlı, beş bağımsız bölüm ve dairelerin mesken olarak kullanılacağı belirtilmiş, bu bağlamda 3.kat müştemilat tam kat mesken olarak kabul edilerek, yönetim planı o tarihte bütün katların maliki olan kişi tarafından imzalanmıştır. Yönetim planı bağlayıcı nitelikte olduğundan, dava konusu yere ruhsat verilebilmesi için yeniden kat maliklerinin tamamının muvafakatının istenmesine gerek bulunmamaktadır. Bu itibarla, İdare Mahkemesince, inşaat ruhsatı verilmesi yolunda tesis edilen dava konusu işlemlerin, 634 sayılı Yasa'nın 44. maddesinde öngörülen kat malikleri kurulu kararı alınması gerekirken bu kararın ibraz edilmediği gerekçesiyle ana yapıya ilave edilecek bölüm için iptaline karar verilmesinde hukuki isabet görülmemiştir.
Açıklanan nedenlerle Samsun İdare Mahkemesinin 26.3.2003 günlü, E:2002/2096, K:2003/255 sayılı kararının BOZULMASINA, 16.090.000.- lira karar harcı ile fazladan yatırılan 11.970.000.- lira harcın temyiz isteminde bulunana iadesine, dosyanın adı geçen mahkemeye gönderilmesine 15.2.2005 gününde oybirliğiyle karar verildi.