Dairesi
Karar Yılı
Karar No
Esas Yılı
Esas No
Karar
Tarihi
ALTINCI
DAİRE
2006
5781
2006
2099
08/12/2006
KARAR METNİ
Yapının
tümü ile 775 sayılı yasanın
18.
Maddesinde sayılan yerlerde kalması durumunda bu
madde
kuralı uyarınca işlem tesis edileceği aksi halde 3194 sayılı yasanın 32. Maddesi
uyarınca işlem tesis edilmesi gerektiği hk. Danıştay Altıncı Dairesinin
8.12.2006 gün ve E:2006/5781, K:2006/2099 sayılı kararı.
Temyiz İsteminde Bulunan : ?
Vekili : Av. ?, Av.
Karşı Taraf : Yıldırım Belediye Başkanlığı-BURSA
Vekili : Av?.
İstemin Özeti : Bursa 2. İdare Mahkemesinin 6.2.2006 günlü, E:2005/1342,
K:2006/150 sayılı kararının usul ve yasaya aykırı olduğu ileri sürülerek
bozulması istenilmektedir.
Savunmanın Özeti : Savunma verilmemiştir.
Danıştay Tetkik Hakimi G.Filiz Ercan Aslantaş'ın Düşüncesi : Temyiz isteminin
kabulü ile mahkeme kararının bozulması gerektiği düşünülmektedir.
Danıştay Savcısı Sedat Larlar'ın Düşüncesi : İdare ve vergi mahkemelerince
verilen kararların temyizen incelenerek bozulabilmesi için, 2577 sayılı İdari
Yargılama Usulü Kanununun 49 uncu maddesinin birinci fıkrasında belirtilen
nedenlerin bulunması gerekmektedir.
Temyiz dilekçesinde öne sürülen hususlar, söz konusu maddede yazılı nedenlerden
hiçbirisine uymadığından, istemin reddi ile temyiz edilen Mahkeme kararının
onanmasının uygun olacağı düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Altıncı Dairesince Tetkik Hakiminin açıklamaları
dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra işin gereği görüşüldü:
Dava, Bursa, Merkez, Yıldırım İlçesi, ? Mahallesi, ? Mevkiinde bulunan davacıya
ait yapının 775 sayılı Gecekondu Kanunu hükümleri uyarınca tahliye edilerek
yıkılması gerektiğine ilişkin 28.6.2002 günlü, 280 sayılı işlemin iptali
istemiyle açılmış, İdare Mahkemesince; Danıştay Altıncı. Dairesinin 8.7.2005
günlü, E:2003/7273, K:2005/3967 sayılı bozma kararına uyularak yerinde
yaptırılan keşif ve bilirkişi incelemesi sonucu düzenlenen raporla dosyada yer
alan bilgi ve belgelerin birlikte incelenmesinden, davacının hissedarı olduğu
birbirine bitişik iki adet yapıdan 79.11 m2 alana sahip yapının 41.35 m2 lik
kısmının, 76.14 m2 alana sahip diğer yapının ise 66.37 m2 lik kısmının kadastro
yenilemesi sonucu oluşan H22d08b4d pafta, 4142 ada, 56 parsel sınırlarının
dışında mülkiyeti hazineye ait tescil harici alanda ve 1/1000 ölçekli uygulama
imar planında yol ve rekreasyon alanında kaldığı anlaşıldığından korunmasının
mümkün olmadığı gerekçesiyle anılan yapıların tahliye ve yıkımına ilişkin dava
konusu işlemde hukuka aykırılık görülmediği gerekçesiyle davanın reddine karar
verilmiş, karar davacı vekilince temyiz edilmiştir.
775 sayılı Gecekondu Kanununun
18.maddesinde,
bu kanunun yürürlüğe girdiği tarihten sonra, belediye sınırları içinde veya
dışında, belediyelere, hazineye, özel idarelere, katma bütçeli dairelere ait
arazi ve arsalarda, devletin hüküm ve tasarrufu altında bulunan yerlerde
yapılacak daimi veya geçici bütün izinsiz yapılar hakkında ve özel kişilere veya
bu maddenin 1.fıkrasında sözü geçenler dışındaki tüzel kişilere ait arazi ve
arsalar üzerindeki izinsiz yapılar hakkında da arsa sahibinin yazılı müracaatı
üzerine bu
madde
hükümlerinin uygulanmasının mümkün olduğu kuralı yer almaktadır.
Bu durumda, yapının tümü ile 775 sayılı Yasanın
18.maddesinde
sayılan yerlerde kalması durumunda, bu
madde
kuralı uyarınca yıkım işleminin tesis edilmesi mümkündür.
Uyuşmazlık konusu olayda ise, yapıların davacının hissedarı olduğu parsel
üzerinde yapılıp kadastro
uygulaması
ile kısmen hazineye ait alan üzerinde kaldığı anlaşıldığından 775 sayılı Yasanın
18.maddesi
uyarınca yıkım işlemi tesis edilmesi olanağı bulunmamakta olup, dava konusu
yapılar için 3194 sayılı İmar Kanununun 32.maddesi uyarınca işlem tesis edilmesi
gerekmektedir.
Açıklanan nedenlerle, Bursa 2. İdare Mahkemesinin 6.2.2006 günlü, E:2005/1342,
K:2006/150 sayılı kararının BOZULMASINA, 25.10 YTL karar harcı ile fazladan
yatırılan 18.60 YTL harcın temyiz isteminde bulunana iadesine, dosyanın adı
geçen Mahkemeye gönderilmesine 8.12.2006 gününde oybirliğiyle karar verildi.